Ik heb de kennismaking met de 2cv nooit kunnen ervaren want ik ben ermee opgegroeid. M'n vader heeft enkele 2cv's, Dyane's en een Acadiane Mixta versleten. Hij brengt je ermee naar school, je gaat ermee naar de winkel, je gaat naar meetings ... in de zomer sta je dan op de achterbank met je kapsel in de wind. In zo'n situatie ga je dus niet naar de krantenwinkel om een tuningmagazine te kopen en loop je niet te dromen over je allereerste TDI met spoilers en Remus-uitlaat

Ik heb altijd een zwak gehad voor onze rode Dyane 6, dat was onze trouwe vierwieler die ons overal naartoe bracht. Ik mag er niet aan denken of ik begin te huilen, voor die auto zou ik mijn belgische AL nog verkopen.

De belgische AL dus. Paar maanden geleden was ik met een citrofiele vriend een dagje naar de Ardennen, terugreis naar Antwerpen via Limburg. Want in Limburg wist die vriend nog een gepensioneerde Citroëngaragist die een belgische 2cv had staan. Ik had wel interesse want een belgische 2cv was mijn droom, dat moest en zou ik ooit hebben. Daar aangekomen een kijkje genomen, maar helaas, te rot voor mijn kunsten. Ik was helemaal in de put en wandelde nog wat door de zeer donkere en stoffige garage en daar stond ze ... liefde op het eerste gezicht toen ik haar kont zag in het donker

Ik heb me toen meteen op de knieën gezet en ben haar beginnen strelen, de C-stijl, die gladde achterspatborden met sierstrip en achterlichten ... Ze stond daar in een donkere hoek op drie wielen, geen dak, geen kofferdeksel, geen motor, geen interieur, geen rechter voordeur, niet naar de staat van het chassis gekeken, geen idee hoe de vloeren en dorpels waren want het was te donker ... METEEN GEKOCHT! Sjonge jonge, een echte AZL! (zo dacht ik) Nu blijkt het om een A Luxe te gaan, een belgische 375cc Luxe, retezeldzaam

Toen ik hem had gekocht lag mijn vader in het ziekenhuis na een zware operatie. Ik naar het ziekenhuis om het verhaal te vertellen. M'n pa vroeg meteen of ik wat had gekocht (onderdelen of reclamewerk ofzo) ...
Ik: Ja, een ribbelkap.
Mijn pa: Wat ga je daar mee doen?
Ik: Nee pa, een ribbelkap ribbelkap ... een volledige geit, een echte belgische!
Was ik blij dat hij nog knal onder de verdoving zat

Met het leuke argument dat hij het zelfde bouwjaar (1954) heeft als m'n vader ben ik er nog goed vanaf gekomen. We staan nu zover dat hij al niet kan wachten om ermee te rijden. Nu staat ze thuis en krijgt ze de restauratie die ze verdient

Het 9pk sterke hart ligt in stukken in de kelder, carrosserie en chassis komen na de winter aan de beurt.
Groetjes Sam