Willem2 schreef:Geen idee, van elektronica weinig kaas gegeten.
De basiswerking van een transfo is eenvoudig:
Een transfo bestaat uit een ijzeren kern die magnetisch veld goed geleidt, met daar rond twee uit koperdraad gewikkelde spoelen: een primaire en een secundaire.
Aan de primaire zijde (bijvoorbeeld 6V. bij de transfo van de EEEC) zal een stroom door de wikkeling lopen en er een magnetisch veld opwekken dat door de ijzeren kern geleid wordt. Aan de andere kant loopt deze magnetische flux doorheen de secundaire spoel. Hier gebeurt het omgekeerde: de magnetische flux doorheen de wikkeling zal een elektrische stroom (en dus spanning) in de secundaire spoel.
De verhouding
k van het aantal windingen (het aantal gangen van de koperdraad rond de ijzeren spoel) is tevens de verhouding
k van de spanningen aan de primaire en de secundaire kant van de transfo.
door
k groter dan wel kleiner dan 1 te kiezen kunnen we dus de spanning verhogen dan wel verlagen.
(op de tekening stellen e1 en e2 de primaire en secundaire spanning voor)
edit: dit verhaal gaat natuurlijk niet op voor gelijkstromen omdat het verhaal met fluxveranderingen werkt en niet met fluxen
?)
