De Austin is rond 1977 in de familie gekomen. Toen kon je nog een ZZ kenteken aanvragen. Mijn vader heeft het ZZ kenteken aangevraagd en dan leverde bij invoer van de APK vrijstelling op. Op papier mag je bijna niets met die auto. Elke gemeente die je met de auto doorkruist moet je ontheffing aanvragen om er "te" zijn. Je mag alleen in optocht met meerdere klassiekers rijden en met de auto mag je (ondanks verlichting) niet 's avonds de weg op. Op het kentekenbewijs staat die allemaal extra vermeld. Geloof me, dat ik al een paar keer illegale handelingen met het voertuig heb uitgehaald.marcopr schreef:Is de Austin al lang in de familie? Mooi zo een zz kenteken, gekregen toen nl van de provinciale kentekens afstapte.
Het klopt dat deze auto met het rempedaal slechts op 2 wielen remt. Wil je de andere twee erbij hebben dan trek je aan de handrem.
De Austin 7 is de overgroot moeder van de Mini en kan gezien worden als een soort engels Dafje. Ontworpen voor de gewone man en uiterst simpel van techniek. Benzinepomp heeft die niet en ook de waterpomp ontbreekt. De benzinetank zit hoger dan de carburateur en benzine stroomt gewoon van hoog naar laag. In het motorblok stroomt de koelvloeistof de radiateur in (van boven) koelt af, zakt naar beneden en stroomt het motorblok weer in.
Die Seven is een erfstuk, want je bedenkt het zelf niet snel om zo'n auto aan te schaffen. Wel erurg leuk dat die nog in de familie is. Mijn vader heeft zijn hele hart en zaligheid in de restauratie gestopt. Vanaf zijn wolk kijkt hij neer met glimlach als hij de familie er nog in ziet rijden.
Wat een geinige foto zeg.
