Dat eerste heb ik persoonlijk nog nooit gemerkt. Wél mede-eendrijders die net doen of ze je niet zien, of je chagrijnig aankijken als je ze tegemoet rijdt. Die vinden kennelijk dat ze een alleenrecht op eendrijden hebben ofzo. No offence, maar dat zijn meestal kerels van rond de 60 tot 65 jaar. Vrouwelijke eendrijders zijn doorgaans wél heel enthousiast en vriendelijk.marcopr schreef:De nationale groet in NL van de niet-eendrijder naar de eendrijder, is; of met gefronsde wenkbrauwen, maar liever een dikke vinger in de richting van de eendrijder.
Kinderen vinden de eend overigens een toffe auto.
En laatst liep er voor de supermarkt een jochie van een jaar of zes kwakend rond mijn auto, zijn moeder had verteld dat het een eend was
, zonder tegenwind. En dit in een regio waar je op de provinciale wegen niet mag (en vaak ook niet eens kan) inhalen en de rest van de wegen te smal is. Dat heeft er ook mee te maken denk ik. 
.