Het liefste had ik al piepend en springend direct 25 rondjes om de toettoet heen gerend. Tja, roestplekje hier en daar, een paar minder succesvol geplamuurde stukken en een wielkap in nét de verkeerde kleur. 
Het maakt mij niets uit, rijden kan ze als de beste! Dat is ook de bedoeling, ik wil haar lekker vertroetelen, maar we gaan ook samen rijden. In de zomer met het dak open, maar ook in de winter met de verwarming aan (als die het een beetje doet). Toen ik het mijn moeder vertelde begon ze gelijk over handschoenen voor in de winter 
... ze heeft er verstand van dus ze zal wel gelijk hebben!Ik vind mijn toettoet geweldig, ik ben normaliter heel nuchter in de liefde. Dit was echter PATSBOEM, IK WIL JOU! Gelukkig was mijn vriendje erbij voor de serieuzere vragen, en zijn we even naar zijn garage gereden voor een kritische keuring. 'Nou', zei de meneer van zijn garage, 'dat valt me absoluut niet tegen, en voor dat geld (€ 1350,-) kun je dat zeker doen!'
Een paar dagen later was het dan eindelijk zover, ik mocht haar ophalen. Gelukkig ging mijn Citrofiele vriend Drik mee om haar op te halen. Hij was zo slim om zijn digitale camera mee te nemen voor dit memorabele moment. Stikzenuwachtig was ik,
nog erger dan voor mijn rijexamen. Stel nou, dat het niet zou klikken? Stel dat ik mijn autootje direct in de prak rijd? Stel dat ik mijn eigen autootje niet in de eerste versnelling krijg? Toen we aankwamen in Esbeek stond ze helemaal klaar. Ja, mijn eerste autootje, een superlieve meisjesdyane die vrolijk pruttelend stond te wachten op haar nieuwe eigenaresse. Vrolijk heb ik haar mee naar huis genomen, waar ze een grondige wasbeurt kreeg. En och, wat is ze mooi!
Ik merk dat mijn autootje een verslaving begint te worden. Ik besteed een aantal uren per dag aan het eend- en dyanesurfen, ik heb het instructieboekje gedownload, ik heb haar al erg vaak gepoetst en veeg iedere dag de blaadjes eraf. Straks -na de zomervakantie- gaat ze mij naar mijn werk brengen en weer terug! Tot die tijd kunnen we lekker vriendinnen worden. Ik kijk een paar keer per dag uit het raam naar haar, zo nu en dan maak ik een ritje als ik er een reden voor kan bedenken.
Vandaag ben ik samen met mijn vriendje een tochtje wezen maken. Vanochtend voor het eerst heel stoer het oliepeil van mijn toettoet nagekeken. Mijn vriendje zei nog: 'weet je wel hoe dat moet?' Dus ik: 'Ja hoor, dat weet ik wel!' Was ik aan het werk, kwam de supersterke overbuurman naar buiten: 'Is dat geen mannenwerk?' Dus ik: 'Nee hoor, want dit is MIJN autootje!' Daarna heb ik de roestplekjes van mijn autootje tijdelijk ingespoten met vaseline. (Ik ben al naar de verfboer geweest, maar moet nog even wachten tot de verfmengmeneer weer terug is van vakantie.) Ik ben geen automonteur en zal het waarschijnlijk ook nooit worden. Het technisch onderhoud van mijn autootje zal ik ook zeker aan anderen overlaten, maar het onderhoud van de koets en het interieur, dat doe ik graag!
We hebben een tochtje gemaakt vandaag. Heerlijk, ze doet het geweldig! Mijn vriendje mocht ook een stukje rijden. Dat is leuk, want ik heb al meer verstand van mijn autootje dan hij! Op de terugweg kwam ik erachter dat er een paar rubberen elastieken van de bestuurdersstoel waren geknapt. Idee
van mijn vriendje: misschien kun je wel tentelastieken gebruiken. En wat heeft de Prinses van Bilturg gedaan toen we thuiskwamen: stoel eruit gehaald, gebroken elastieken eruit gehaald en de tentelastieken erin gezet. Mijn stoel zit weer prinsheerlijk!Vrijdag gaan we samen een weekendje naar mijn ouders, de Dyane en ik. Ik heb de route al uitgestippeld. Het is zo'n 100 km, waarvan we een groot deel ook binnendoor zullen rijden, we gaan samen in de tunnel en samen met de pont. Dat wordt vast supergezellig!
Mijn vriendje is een trouwe Citroënrijder, maar was in eerste instantie fel tegen een eendachtige voor mij. Van de week kwam die naar me toe: 'ik moet een vriend ophalen, mag ik dan jouw Dyane lenen?' Dus ik: 'Ja natuurlijk mag dat! Maar dan moet je wel met het dak helemaal open!'
de Prinses van Bilturg
groen 
