Re: Bertone
Geplaatst: zo 3 jan, 2021 18:47
Dan was het bij de Citromobile op deze locatie wat rustiger 
vroeger waren de bijeenkomsten van citromobile ook op het veemarktcomplex te Utrecht
groet
Theo
Pagina 13 van 14
Re: Bertone
Geplaatst: di 5 jan, 2021 10:35
Re: Bertone
Geplaatst: di 5 jan, 2021 10:48
En de Beurs Vehikel, waar ik heel wat brommers heb gekocht. Jammer dat het er niet meer is.
Re: Bertone
Geplaatst: ma 1 feb, 2021 13:56
Weer even op de site gekeken. Ik heb een tijdje niets geschreven en toch gaan de vieuws door.
Hoe is het mogelijk dat die onzin zoveel vieuws oplevert.
Blijkbaar zijn onderwerpen als de bijna onmogelijke gebeurtenissen op de automarkt van vroeger, interessant. En toch zijn ze echt gebeurd.
Jef Vliegen, de filmmaker waarover ik hier schreef, wilde er ooit alles over weten en er een film aan wijden. Maar als hij al die films die hij nog van plan was te gaan maken zou moeten verwezenlijken dan had hij 200 jaar moeten worden.
Ik heb nog materiaal gevonden, tot binnenkort.
Groet
Theo
Hoe is het mogelijk dat die onzin zoveel vieuws oplevert.
Blijkbaar zijn onderwerpen als de bijna onmogelijke gebeurtenissen op de automarkt van vroeger, interessant. En toch zijn ze echt gebeurd.
Jef Vliegen, de filmmaker waarover ik hier schreef, wilde er ooit alles over weten en er een film aan wijden. Maar als hij al die films die hij nog van plan was te gaan maken zou moeten verwezenlijken dan had hij 200 jaar moeten worden.
Ik heb nog materiaal gevonden, tot binnenkort.
Groet
Theo
Re: Bertone
Geplaatst: di 2 feb, 2021 17:39
Balletje – balletje
Ik vertelde in mijn vorige schrijfsel over de tot de verbeelding sprekende automarkt in Utrecht, waar balletje – balletje spelers de gehele dag de boel onveilig maakten.
Waarom liepen die snaken altijd op gymschoenen? Waarom hadden ze altijd een zonnebril op ook al was de zon in de verste verten niet te bekennen? Waarom wisselden ze wel vijf keer per ochtend van windjak? Waarom hadden ze een indrukwekkend mes op zak waarmee je bij wijze van spreken een grizzlybeer te lijf kon?
Deze vragen zijn gemakkelijk te beantwoorden, al helemaal als je hebt meegemaakt hoe ze hun duistere praktijken uitvoerden. Ik heb vaker met eigen ogen gezien dat zo’n badjakker met zijn kornuiten een autohandelaar binnen een tijdsbestek van tien minuten leeg plukte.
Die kornuiten deden zich voor als autohandelaren en speelden af en toe een spelletje mee. Je snapt wel dat zij altijd wonnen. De echte autohandelaren kregen dan dollartekens in de ogen : ‘oh als dat zo gemakkelijk gaat dan speel ik een keertje mee’. Een keertje werd twee keer, drie keer, vier keer, enz.
Een ‘Grossmaul’ van een Amsterdammer heb ik op deze wijze . in tien minuten acht duizend gulden zien verliezen, waarna de vlam in de pan sloeg. Die gymschoenen komen dan van pas, dat begrijp je wel. De gasten gingen er als een haas vandoor en doken een uur later weer op in een ander jak, met zonnebril en petje deze keer.
De vingervlugheid waarmee ze de boel belazerden was ongekend. Je zou zweren dat het balletje onder een van de drie busjes lag. Ze begonnen de 3 busjes dan snel door elkaar te schuiven, maar die snelheid viel wel mee. Het busje waaronder het balletje aanvankelijk lag was duidelijk te volgen, waardoor menigeen in de verleiding kwam om het bewuste busje aan te wijzen zodra het geschuif ophield.
Je moest dan minimaal 500 gulden inzetten, als het balletje er dan inderdaad onder lag kreeg je je inzet terug plus 500 gulden. Als het niet iemand van de kornuiten was die had gewed en het busje werd na het stoppen van het wedden opgetild, dan lag het balletje er niet onder, maar onder een ander busje.
Soms werd het wel zo duidelijk gespeeld waar het balletje onder lag, dat wel 3 of 4 gokkers elk 500 gulden inlegden. De schooiers verdienden dan in een paar minuten tijd zo’n 2000 gulden.
Het viel me op dat ze steeds zelf de busjes wilden optillen. Jij als gokker mocht dat niet.
Toch gebeurde het wel eens dat een autohandelaar die voor de uitzondering een keer niet van gisteren was, snel een voet op het busje zette waarop hij had gegokt en het zelf omdraaide. Als hij dan goed had gegokt, dan kozen de smiechten eieren voor hun geld en kreeg hij zijn inzet terug plus de winst, waarna de louche, kleine ondernemers van het grote geld, ineens spoorloos verdwenen waren.
De volgende keer vertel ik hoe die doortrapte oplichters te werk gingen.
Groet Theo
Ik vertelde in mijn vorige schrijfsel over de tot de verbeelding sprekende automarkt in Utrecht, waar balletje – balletje spelers de gehele dag de boel onveilig maakten.
Waarom liepen die snaken altijd op gymschoenen? Waarom hadden ze altijd een zonnebril op ook al was de zon in de verste verten niet te bekennen? Waarom wisselden ze wel vijf keer per ochtend van windjak? Waarom hadden ze een indrukwekkend mes op zak waarmee je bij wijze van spreken een grizzlybeer te lijf kon?
Deze vragen zijn gemakkelijk te beantwoorden, al helemaal als je hebt meegemaakt hoe ze hun duistere praktijken uitvoerden. Ik heb vaker met eigen ogen gezien dat zo’n badjakker met zijn kornuiten een autohandelaar binnen een tijdsbestek van tien minuten leeg plukte.
Die kornuiten deden zich voor als autohandelaren en speelden af en toe een spelletje mee. Je snapt wel dat zij altijd wonnen. De echte autohandelaren kregen dan dollartekens in de ogen : ‘oh als dat zo gemakkelijk gaat dan speel ik een keertje mee’. Een keertje werd twee keer, drie keer, vier keer, enz.
Een ‘Grossmaul’ van een Amsterdammer heb ik op deze wijze . in tien minuten acht duizend gulden zien verliezen, waarna de vlam in de pan sloeg. Die gymschoenen komen dan van pas, dat begrijp je wel. De gasten gingen er als een haas vandoor en doken een uur later weer op in een ander jak, met zonnebril en petje deze keer.
De vingervlugheid waarmee ze de boel belazerden was ongekend. Je zou zweren dat het balletje onder een van de drie busjes lag. Ze begonnen de 3 busjes dan snel door elkaar te schuiven, maar die snelheid viel wel mee. Het busje waaronder het balletje aanvankelijk lag was duidelijk te volgen, waardoor menigeen in de verleiding kwam om het bewuste busje aan te wijzen zodra het geschuif ophield.
Je moest dan minimaal 500 gulden inzetten, als het balletje er dan inderdaad onder lag kreeg je je inzet terug plus 500 gulden. Als het niet iemand van de kornuiten was die had gewed en het busje werd na het stoppen van het wedden opgetild, dan lag het balletje er niet onder, maar onder een ander busje.
Soms werd het wel zo duidelijk gespeeld waar het balletje onder lag, dat wel 3 of 4 gokkers elk 500 gulden inlegden. De schooiers verdienden dan in een paar minuten tijd zo’n 2000 gulden.
Het viel me op dat ze steeds zelf de busjes wilden optillen. Jij als gokker mocht dat niet.
Toch gebeurde het wel eens dat een autohandelaar die voor de uitzondering een keer niet van gisteren was, snel een voet op het busje zette waarop hij had gegokt en het zelf omdraaide. Als hij dan goed had gegokt, dan kozen de smiechten eieren voor hun geld en kreeg hij zijn inzet terug plus de winst, waarna de louche, kleine ondernemers van het grote geld, ineens spoorloos verdwenen waren.
De volgende keer vertel ik hoe die doortrapte oplichters te werk gingen.
Groet Theo
Re: Bertone
Geplaatst: do 11 feb, 2021 20:49
even een Niemandalletje (ik kan het niet laten)
‘In dit weiland schijnen nogal wat mollen te zitten’, zei de valk tegen de pony, ‘die zijn lekker traag, daar hoef ik geen uren boven te gaan hangen bidden’.
‘Bidden doe je in de kerk’, zei de pony met een aan de situatie aangepaste vrome blik.
‘Inderdaad’, huiverde de mus, die net voorbij kwam en zich een rotje schrok toen hij de valk zag: ‘Bidden dat een valk geen mussen lust’.
groet
Theo
‘In dit weiland schijnen nogal wat mollen te zitten’, zei de valk tegen de pony, ‘die zijn lekker traag, daar hoef ik geen uren boven te gaan hangen bidden’.
‘Bidden doe je in de kerk’, zei de pony met een aan de situatie aangepaste vrome blik.
‘Inderdaad’, huiverde de mus, die net voorbij kwam en zich een rotje schrok toen hij de valk zag: ‘Bidden dat een valk geen mussen lust’.
groet
Theo
Re: Bertone
Geplaatst: ma 22 feb, 2021 18:39
Balletje – balletje
Als een balletje – balletje speler bezig was met zijn schimmige praktijken, dan verdrongen zijn kompanen die deden alsof ze er niet bij hoorden, zich rondom de oplichter. Onder geen enkele voorwaarde mocht immers een toekomstig slachtoffer de kans krijgen om zelf een bekertje aan te raken.
Die medeplichtige boefjes deden alsof ze nieuwsgierig waren en ook een gokje wilden wagen, maar in werkelijkheid zorgden ze ervoor dat een potentieel slachtoffer niet te dichtbij de bekertjes kon komen. Dat slachtoffer mocht alleen maar aanwijzen onder welk bekertje hij het balletje vermoedde.
Zodra zich geen slachtoffer meer meldde, speelde een van die kompanen een keertje mee en won natuurlijk, waarna de goklust weer toenam en de gokkers hernieuwd naar de slachtbank werden geleid. Stom natuurlijk want die crimineeltjes waren te herkennen omdat ze allemaal op een soort hardloopschoenen liepen.
Er schijnen verschillende variaties op het spel te bestaan wat de uitvoering en de vindingrijkheid erachter betreft. Maar in Utrecht werd het als volgt uitgevoerd:
In tegenstelling tot wat de toeschouwers dachten: één balletje en niet meer, lag er onder elk van de drie bekertjes een balletje en die waren geprepareerd. Meestal waren het propjes zilverpapier en in die balletjes zat een klein stukje ijzer verstopt.
Sommige spelers hadden dunne plastic handschoenen aan om in een van die handschoenen een plat magneetje te kunnen verstoppen, andere waren zo behendig dat ze met blote handen speelden. Aan de binnenkant – onzichtbaar - van een van de handen zat dus zoals gezegd, een plat magneetje verstopt.
Voordat het spel begon stonden de drie bekertjes bovenop elkaar met onder elk bekertje een balletje.
Als het spel dan begon werden een voor een de twee bovenste bekertjes opgetild met de “magneethand” en naast elkaar op een vlak stukje grond geplaatst, waarbij duidelijk te zien was dat er geen balletje onder lag, omdat de magneet in de magneethand de balletjes tegen de bodem trok van de bekertjes.
De omstanders die niet in het complot zaten dachten dus zeker te weten dat het balletje onder het onderste bekertje lag dat nog niet was aangeraakt. Vervolgens werden de drie bekertjes razendsnel door elkaar geschoven met 2 handen. Als je goed keek was het heus wel mogelijk om het bekertje te volgen waaronder het balletje werd vermoed.
De slachtoffers die hadden gegokt, 500 gulden hadden ingelegd en op dat bekertje wezen, kwamen van een koude kermis thuis, want de oplichter tilde dat bekertje op met zijn magneethand.
Vervolgens tilde hij een ander bekertje op met zijn hand waar geen magneet in was verstopt en het balletje lag daar onder. Logisch want onder elke bekertje lag een balletje dat pas verdween tegen de bovenkant van het bekertje als het bekertje met de magneethand werd aangepakt.
Ik ben nog meer verhaaltjes over de automarkt tegen gekomen, lang geleden geschreven. Tot binnenkort.
Groet
Theo
Als een balletje – balletje speler bezig was met zijn schimmige praktijken, dan verdrongen zijn kompanen die deden alsof ze er niet bij hoorden, zich rondom de oplichter. Onder geen enkele voorwaarde mocht immers een toekomstig slachtoffer de kans krijgen om zelf een bekertje aan te raken.
Die medeplichtige boefjes deden alsof ze nieuwsgierig waren en ook een gokje wilden wagen, maar in werkelijkheid zorgden ze ervoor dat een potentieel slachtoffer niet te dichtbij de bekertjes kon komen. Dat slachtoffer mocht alleen maar aanwijzen onder welk bekertje hij het balletje vermoedde.
Zodra zich geen slachtoffer meer meldde, speelde een van die kompanen een keertje mee en won natuurlijk, waarna de goklust weer toenam en de gokkers hernieuwd naar de slachtbank werden geleid. Stom natuurlijk want die crimineeltjes waren te herkennen omdat ze allemaal op een soort hardloopschoenen liepen.
Er schijnen verschillende variaties op het spel te bestaan wat de uitvoering en de vindingrijkheid erachter betreft. Maar in Utrecht werd het als volgt uitgevoerd:
In tegenstelling tot wat de toeschouwers dachten: één balletje en niet meer, lag er onder elk van de drie bekertjes een balletje en die waren geprepareerd. Meestal waren het propjes zilverpapier en in die balletjes zat een klein stukje ijzer verstopt.
Sommige spelers hadden dunne plastic handschoenen aan om in een van die handschoenen een plat magneetje te kunnen verstoppen, andere waren zo behendig dat ze met blote handen speelden. Aan de binnenkant – onzichtbaar - van een van de handen zat dus zoals gezegd, een plat magneetje verstopt.
Voordat het spel begon stonden de drie bekertjes bovenop elkaar met onder elk bekertje een balletje.
Als het spel dan begon werden een voor een de twee bovenste bekertjes opgetild met de “magneethand” en naast elkaar op een vlak stukje grond geplaatst, waarbij duidelijk te zien was dat er geen balletje onder lag, omdat de magneet in de magneethand de balletjes tegen de bodem trok van de bekertjes.
De omstanders die niet in het complot zaten dachten dus zeker te weten dat het balletje onder het onderste bekertje lag dat nog niet was aangeraakt. Vervolgens werden de drie bekertjes razendsnel door elkaar geschoven met 2 handen. Als je goed keek was het heus wel mogelijk om het bekertje te volgen waaronder het balletje werd vermoed.
De slachtoffers die hadden gegokt, 500 gulden hadden ingelegd en op dat bekertje wezen, kwamen van een koude kermis thuis, want de oplichter tilde dat bekertje op met zijn magneethand.
Vervolgens tilde hij een ander bekertje op met zijn hand waar geen magneet in was verstopt en het balletje lag daar onder. Logisch want onder elke bekertje lag een balletje dat pas verdween tegen de bovenkant van het bekertje als het bekertje met de magneethand werd aangepakt.
Ik ben nog meer verhaaltjes over de automarkt tegen gekomen, lang geleden geschreven. Tot binnenkort.
Groet
Theo
Re: Bertone
Geplaatst: ma 22 feb, 2021 23:13
Dank je Theo, leuke verhalen. 
Re: Bertone
Geplaatst: ma 1 mar, 2021 13:25
Waarschuwing: niet geschikt voor dames
Vervolg automarkt Utrecht ( het verhaaltje van de Amsterdammer, ik geef toe wel een beetje in gezwollen taalgebruik neergezet, maar de omstandigheden waren ernaar)
De luidruchtige Amsterdammer met gouden kettingen omhangen, een handelaar die ogenschijnlijk zijn geld niet alleen met auto’s verdiende, schepte er een duivels genoegen in om vaker op de plek waar alleen maar mannen kwamen, te komen pronken met zijn nieuwste aanwinst, een hooggehakte, langbenige tot achter de oren opgemaakte blonde stoot.
Alle raampjes waren geopend van de opzichtige bolide als hij het terrein opreed, met een vervaarlijk grommende met de tanden blikkerende pitbull op de achterbank gezeten, naast een aanlokkelijk koffertje dat onbereikbare hunkering uitstraalde en kwijlende hebberigheid veroorzaakte op de tronies van het zootje ongeregeld dat zich rondom de pooierbak verzamelde.
Er werd tussen de auto’s door het gemêleerde gezelschap op de meest verschillende manieren gegokt, niet alleen via het balletje – balletje spel.
Zo overkwam het me een keer dat mijn aandacht overging in een onbedwingbare nieuwsgierigheid omdat een grote groep kerels met rijkelijk, gedecoreerde, leren vesten en behangen met kettingen, luidruchtig aan het joelen was rond de gevlamde motorkap van die opzichtige Amerikaanse auto.
Er was een bizarre nooit eerder geziene gokpartij aan de gang. De enorme motorkap van de pooierbak van de kleurrijke Amsterdammer waarover ik het had, was beladen met wel tien jonge heren die uit geopende gulpen hingen van het manvolk dat aan de gokpartij meedeed. De inzet lag in de vorm van 500 gulden in biljetten op de motorkap, te midden van het onsmakelijke, erotische tafereel.
Het ging erom wie de grootste had en de hierboven omschreven weelderige vriendin van de Amsterdammer had de taak om te beslissen over de mate van weelderigheid van de te jureren onderwerpen.
De pitbull van de Amsterdammer – die door de voorruit van de auto meekeek - was net als de toegestroomde nieuwsgierigen uitermate geïnteresseerd, met dien verstande dat het bij hem meer ging om wat er op de motorkap lag, dan om de gokpartij.
Het slijm liep langs zijn bek en de verlekkerde blik op het uitgestalde, verraadde zijn voorkeur. Het was duidelijk dat een worstje op zijn tijd niet te versmaden was. Daarvoor was hij bereid om het grommen en blaffen even te laten rusten en het gevulde koffertje op de achterbank aan zijn lot over te laten.
De Amsterdammer waarbij het veeleer ging om een gevulde rollade in plaats van een worstje, kon de berg honderdjes binnen harken, hij won vanzelfsprekend de gokpartij met zijn op de motorkap uitgestalde, luidruchtig geprezen trofee.
Nooit heb ik begrepen dat er aan de vroegere automarkt van Utrecht geen televisieserie is gewijd. Ik ben ervan overtuigd dat de kijkdichtheid groot zou zijn. De gebeurtenissen die daar plaats vonden in een lang vervlogen tijd waren zo ongekend en het tijdsbeeld was zo divers, dat jonge mensen zich er geen voorstelling van zullen kunnen maken.
Groet Theo
Vervolg automarkt Utrecht ( het verhaaltje van de Amsterdammer, ik geef toe wel een beetje in gezwollen taalgebruik neergezet, maar de omstandigheden waren ernaar)
De luidruchtige Amsterdammer met gouden kettingen omhangen, een handelaar die ogenschijnlijk zijn geld niet alleen met auto’s verdiende, schepte er een duivels genoegen in om vaker op de plek waar alleen maar mannen kwamen, te komen pronken met zijn nieuwste aanwinst, een hooggehakte, langbenige tot achter de oren opgemaakte blonde stoot.
Alle raampjes waren geopend van de opzichtige bolide als hij het terrein opreed, met een vervaarlijk grommende met de tanden blikkerende pitbull op de achterbank gezeten, naast een aanlokkelijk koffertje dat onbereikbare hunkering uitstraalde en kwijlende hebberigheid veroorzaakte op de tronies van het zootje ongeregeld dat zich rondom de pooierbak verzamelde.
Er werd tussen de auto’s door het gemêleerde gezelschap op de meest verschillende manieren gegokt, niet alleen via het balletje – balletje spel.
Zo overkwam het me een keer dat mijn aandacht overging in een onbedwingbare nieuwsgierigheid omdat een grote groep kerels met rijkelijk, gedecoreerde, leren vesten en behangen met kettingen, luidruchtig aan het joelen was rond de gevlamde motorkap van die opzichtige Amerikaanse auto.
Er was een bizarre nooit eerder geziene gokpartij aan de gang. De enorme motorkap van de pooierbak van de kleurrijke Amsterdammer waarover ik het had, was beladen met wel tien jonge heren die uit geopende gulpen hingen van het manvolk dat aan de gokpartij meedeed. De inzet lag in de vorm van 500 gulden in biljetten op de motorkap, te midden van het onsmakelijke, erotische tafereel.
Het ging erom wie de grootste had en de hierboven omschreven weelderige vriendin van de Amsterdammer had de taak om te beslissen over de mate van weelderigheid van de te jureren onderwerpen.
De pitbull van de Amsterdammer – die door de voorruit van de auto meekeek - was net als de toegestroomde nieuwsgierigen uitermate geïnteresseerd, met dien verstande dat het bij hem meer ging om wat er op de motorkap lag, dan om de gokpartij.
Het slijm liep langs zijn bek en de verlekkerde blik op het uitgestalde, verraadde zijn voorkeur. Het was duidelijk dat een worstje op zijn tijd niet te versmaden was. Daarvoor was hij bereid om het grommen en blaffen even te laten rusten en het gevulde koffertje op de achterbank aan zijn lot over te laten.
De Amsterdammer waarbij het veeleer ging om een gevulde rollade in plaats van een worstje, kon de berg honderdjes binnen harken, hij won vanzelfsprekend de gokpartij met zijn op de motorkap uitgestalde, luidruchtig geprezen trofee.
Nooit heb ik begrepen dat er aan de vroegere automarkt van Utrecht geen televisieserie is gewijd. Ik ben ervan overtuigd dat de kijkdichtheid groot zou zijn. De gebeurtenissen die daar plaats vonden in een lang vervlogen tijd waren zo ongekend en het tijdsbeeld was zo divers, dat jonge mensen zich er geen voorstelling van zullen kunnen maken.
Groet Theo
Re: Bertone
Geplaatst: di 23 mar, 2021 00:57
Bedankt AZL
Ik vraag me af of er tussen de leden misschien een aantal ietwat belegen figuren (zoal ik) aanwezig zijn die ooit op de automarkt zijn geweest. Ongetwijfeld kunnen die ook wel wat leuks vertellen, want er gebeurde elke dinsdag wel wat.
Ik heb er nog wel een paar, zie ik
groet
Theo
Ik vraag me af of er tussen de leden misschien een aantal ietwat belegen figuren (zoal ik) aanwezig zijn die ooit op de automarkt zijn geweest. Ongetwijfeld kunnen die ook wel wat leuks vertellen, want er gebeurde elke dinsdag wel wat.
Ik heb er nog wel een paar, zie ik
groet
Theo
Re: Bertone
Geplaatst: do 25 mar, 2021 09:29
Bij mij is het niet meer mogelijk om een bericht te corrigeren.
Hoe kan ik dat doen?
Ik heb het in mijn vorige bericht over 500 gulden biljetten en zou dat willen corrigeren in 500 gulden in biljetten.
Dat krijg je als je stokoude teksten in een nieuw jasje wilt steken
groet
Theo
Hoe kan ik dat doen?
Ik heb het in mijn vorige bericht over 500 gulden biljetten en zou dat willen corrigeren in 500 gulden in biljetten.
Dat krijg je als je stokoude teksten in een nieuw jasje wilt steken
groet
Theo
Re: Bertone
Geplaatst: do 25 mar, 2021 09:33
oh, toch gelukt.
Ineens is de reparatieset er weer
Ineens is de reparatieset er weer
Re: Bertone
Geplaatst: do 1 apr, 2021 23:28
Wie kent er een 1 april grap met een 2 CV?
Ik ben er een paar tegengekomen
Wel even herschrijven als ik tijd heb
groet
Theo
Ik ben er een paar tegengekomen
Wel even herschrijven als ik tijd heb
groet
Theo
Re: Bertone
Geplaatst: do 1 apr, 2021 23:48
Die Theo, die weet de spanning altijd wel mooi op te bouwen. Nou, kom op met die mop 
In het kader van, ik herinner me nog een verhaal over de politie-eend.
politievoertuigen.nl/Gemeentepolitie/Citroen%202CV.html
In het kader van, ik herinner me nog een verhaal over de politie-eend.
politievoertuigen.nl/Gemeentepolitie/Citroen%202CV.html
Re: Bertone
Geplaatst: ma 5 apr, 2021 21:45
Leuk Vincent.
Ik zou dat ding wel eens van dichtbij willen bekijken
groet
Theo
Ik zou dat ding wel eens van dichtbij willen bekijken
groet
Theo