2cv.nl

Rond 1970 mijn vaders Dyane

De winter van 1979, Noord Nederland, deze foto stond op Facebook

Mijn herinneringen aan eenden zijn dat wiebelende motorkapje als ie open staat en de motor loopt. En het geluid als ze wegrijden. Ook het geluid van slijptollen doet me er altijd aan denken.

Ik ben zowat geboren op het Ei(1991), tot mijn 10e(ongeveer) hebben we in het dijkhuisje gewoond aangrenzend aan het Ei. Ik heb leren lopen, praten en fietsen daar. Ook de eerste rondjes sturen bij pappa op schoot (in een C15) heb ik om het Ei gemaakt.

Eerste keer zonder zijwieltjes fietsen, ik ging schuin het Ei op(kiezels) en kwam hard neer. Daar moet ik nu elke keer aan denken als ik daar sta(met Eend).

Sommige vaste Ei gangers kunnen onze auto van toen nog herinneren(rode Lada).

Mooie tijd..

Mijn moeder zei vroeger altijd: Jij rijdt straks in een eendje. Jaja dacht ik dan. Mooi niet. Ik droomde van de DS-en CX-en en noem maar op, maar zeker niet een eendje. Doe even normaal.

Op Citromobile keek ik er niet naar en in de Citroexpert vond ik al die verhalen over eenden maar irritant. Er waren toch veel lekkere auto's om iets over te schrijven. En waarom niet een eend zou je dan zeggen. Te gammel, te klein, te onbetrouwbaar en in mijn beleving kon het nooit lekker rijden.

Jaren gingen voorbij en ik begon met een BX Sport. Haha, snelheid en comfort. Ok hij reed dan 1 op 7, maar snel was je. Later kwam er een CX. Ik was wel de man hoor. Dikke auto onder de kont. Met GTI interieur. Een 22 TRS uit 88. Wat een ding en remmen voor een drempel was verleden tijd. En hij reed ook nog eens snel.

Op een goede dag kwam ik de buurman van mijn broer tegen. Hij was altijd maar bezig met zijn eendje. Mijn broer kende hem wel omdat mijn broer op zijn beurt veel bezig was met zijn GS. Allemaal op straat. De buurman begon over mijn CX en hij wilde zo graag eens rijden in een CX. Hij hoefde volgens zijn zeggen nooit te remmen voor een drempel met een eend en hij had gehoord dat, dat bij een CX ook niet nodig was. Ik mocht dan wel even in zijn eend rijden.

Ach waarom ook niet bedacht ik me toen. Dus ik in de eend rijden. Schakelen was even wennen maar dat ging snel prima. Goh best ook wel comfortabel en toch ook nog wel leuk zeg. Dit ritje is me altijd bij gebleven en heel soms keek ik nog wel eens naar eenden maar ik zou er toch nooit een zelf willen. Te gammel, te klein en te onbetrouwbaar. Rijden was wel aardig.

Twee jaar geleden reed ik nog in een XM voor de hobby. Wel een dure hobby, want zonder maar een meter te rijden koste ze me wel 80 euro in de maand. Dat was best duur. Misschien toch maar wat anders dan? ZX? Ook niet heel speciaal ofzo. Iets klassieks dan? Ook leuk. En iedere keer als ik keek op marktplaats kwam ik die bewuste AMI tegen. Zag er leuk uit, maar niks voor mij toch! Een luxe eend blijft een eend dus, te gammel, te klein en te onbetrouwbaar. Maar dat ene ritje in die eend was wel erg leuk......

Anders toch maar een mailtje naar de verkoper met de vraag of hij mijn XM wilde hebben en zo ja wat geeft hij ervoor. Lekker anoniem en ach het zal toch wel niks worden. Toch niet ik moest iets bijbetalen maar dan kon ik de AMI wel overnemen. Samen met mijn broer naar Roodeschool gegaan onder het mom. HEt wordt hem toch niet maar even rijden is altijd leuk.

Daar aangekomen was het toch wel een leuk ding. Mijn broer vond het helemaal geweldig. Dus even rijden. Tijdens de rit zijn we even om de auto gelopen en toen wist ik het zeker. Dit is niks voor mij. Zit geen gang in zo´n ding en het is ook geen XM. Dus nee doen maar niet.......toch?

Toen we terug kwamen twijfelde ik toch wel een beetje. Ik dacht misschien moet ik nog een keertje rijden en dat was geen probleem. Ik reed het dorp uit trok langer door in de versnellingen. Meer gang. En het geluid was ook wel erg leuk zeg. Lekker overhellen in de bochten. schakelen, doortrekken, puur autorijden. Dit was te leuk. Sindsdien verkocht en verknocht en nu zou ik ook wel een eend willen. Lekker simpele techniek, comfortabel en makkelijk zelf te onderhouden.

Mijn eerste kennismaking? Ik was een jaar of 5 en mijn ouders kochten een blauwe eend als 2e auto..wat me daarva is bijgebleven:
- Altijd de buurtkatten van het dak afjagen( en een lekkend dak tijdens regendagen). Gelukkig stond de eend altijd onder de carpoort.
- Als klein manneke 'james bond'nadoen tijdens de ritten met de eend
- Het verschroeien van alle huid die het skyleer raakte bij het instappen in de zomer( tijdens een hete zomerdag). Ongelofolelijk, wat kon dat spul opwarmen in de zon!
- het crossen(weliswaar niet als bestuurder) in het bos, supervering!

en dat dat geluid....de blauwe eend ging weg, maar zo'n 3 jaar geleden hebben mijn ouders een burton gekocht. Prachtding! en daarna kwam er afgelopen jaar ook een grijzen 2cv special, voor de wintermaanden en dan ook gekscherend'winterburton' genoemd. Nu zelf ook aan de eend, weliswaar een besteleend.....het is een blijft een uiterst besmettelijk virus!

De eerste eend van mijn Vader zo rond 1963/64, het jongetje op de foto ben ik

Mijn vroege herinneringen aan de eend was het verhaal ergens uit de jaren 60. Mijn vader was bouwkundig inspecteur van Bouw- en Woningtoezicht van de gemeente Utrecht.
Hij reed in een eend als dienstauto. Maar op een kruising waar toen nog geen verkeerslichten waren stak hij over maar kwam een vrachtwagen met betonpalen van rechts...
Hier bleek de veiligheid van de eend: De wagen schoof op z'n dunne bandjes gewoon opzij en mijn vader kon gewoon uitstappen!

Later, het moet ongeveer 1970 zijn geweest. Ik was 12 en mijn een na oudste broer had een eend uit 1961 gekocht. Ik weet de originele kleur niet meer maar ik weet nog dat de eend totaal gestript in onderdelen in de garage geverft werd. Knaloranje binen en buitenkant
Toen de boel weer reed zijn we met deze auto naar een opname van het TV programma 'Zeskamp' geweest. Ik achterin waar je je zo goed kon vasthouden aan die kale beugel bovenaan de voorstoel.

Later kocht ik in 1980 mijn eerste eigen eend uit 1975. Ook knaloranje maar dat was origineel
Helaas geen foto's van

Eerste Eend ervaring: jaren 70 drie man op de achterbank een rit van de Achterhoek naar Wierden, zere kont want ik zat in het midden.
Paar jaar later net genoeg geld voor een Kadett van 600 gulden.
Maar nu deze zomer eindelijk de kans om het eendengevoel te ervaren.
Dit jaar in Mei een eend uit 1979 in redelijk goede staat gekocht,
De hele zomer met een smile van oor tot oor rond gereden.
GEWELDIG!!!

Mijn ouders kochten in 1979 een nieuwe 2CV6 speciàl. Ik heb die gekregen in 1982 toen ik mijn rijbewijs haalde, en omdat ik de gedane belofte van nooit te gaan roken had ingewilligd.
Van 1982 tot 1986 heb ik, mede gedurende mijn militaire diensttijd meer dan 100.000 km met de 2CV gereden. Daarna heb ik hem ingeruild, waar ik nog wel eens spijt van heb.
Nu bijna 30 jaar later begint het weer te kriebelen en ben ik op zoek naar een 2CV. Kan nog even duren maar ooit schaf ik er weer eentje aan. Ik kan niet wachten tot mijn kinderen klaar zijn met studeren en ik wat centen over houd om een 2CV te kunnen kopen.

Vroege dyane voor een brabants winkeltje