Door regen, storm en wind
gingen wij op weg met ons eendenkind
Naar duinen, strand en zee,
op zoek naar de trophee
Bij de grenspaal van 1819
kregen wij dan toch de zon te zien.
Met dank aan de tip van Mama Duckpower
schepten wij ons door het zand en werd de lucht steeds grauwer.
Daar was ie dan, nou zeg,
met zelfs proviand voor op de terugweg
Wel mooi hoor, die eeuwige roem,
maar daar was het ons niet direct om te doen.
Het was het gepuzzel, de lol en de gein
en met andere eendenliefhebbers in contact te zijn
De klus is geklaard, geen vragen meer
alleen: waar moet ie naar toe en wanneer,
niet voor ons, want wij geven Mama Duckpower deze eer.