2cv.nl

Aangezien ik niet echt een topic zie waar je verhalen kunt spuien doe ik het hier maar (hoewel waarschijnlijk niet veel luitjes de moeite nemen om onder 'Forum-opmerkingen' te gaan kijken).

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar jullie eerste kennismaking met de eend.

Bij mij is het tres simple; mijn twee jaar oudere broer is al vanaf z'n derde eendengek. Dus het stond al vast dat hij later een eend zou kopen. Ik echter vond de kever veel mooier. Hij spaarde modelletjes van de lelijke eend en ik van de kever. Mn moeder had geregeld dat ik als jong jochie een keer in een kever mee mocht rijden, dat vond ik wel leuk eigenlijk.

Maar goed, op een gegeven moment had m'n broer z'n rijbewijs en na een paar jaartjes sparen kwam daar de eerste eend! Hoewel zo'n ding niet m'n hart had vond ik het een leuke wagen en ging dus mee om dat ding op te halen. Terwijl m'n broer aan het betalen was ging ik eens in die eend zitten en keer werkelijk m'n ogen uit: Het leek wel of ik in de cockpit van een vliegtuigje uit de Eerste Wereldoorlog zat. Allemaal zo primitief enzo! Echt héél vreem vond ik het.

Nou, en toen gingen we met dat ding naar huis..... Dat motorgeluid vond ik echt geweldig, en dan dat schakelen, zo'n geweldig klein voorruitje en dan al die mensen onderweg die moesten lachen. Al vrij snel stootte m'n broer met z'n knie de richtingaanwijzer-schakelaar eraf. Die kreeg ik in de handen geduwd waarbij ik dan af en toe te horen kreeg; links, rechts, links (thuis kwamen we er achter dat je hem er gewoon op en af kon schuiven).

Verder werd het wel érg warm in de eend, maar ja, hoe moet de kachel uit hè? Dus dat werd het klapraamje maar open zetten. Kreeg je het volgende probleem; hoe krijg je die weer dicht? etc. etc. Kortom; het was een hele avonturen rit. Toen dacht ik dus; dit wil ik ook!

Nu hebben we allebei een rode 2CV6Club (met rood dak). Het is vooral leuk als we met z'n tweeen ergens naartoe gaan. Als hij dan voorop rijdt en een scherpe bocht in gaat dan en ik dat ziet dan heb ik iets van: " hellupp!" Maar ja, vervolgens hang ik net zo scheef met mijn eend.

goed idee dit.....

Dit moet ik ergens op de site gaan zetten.

Dus een oproep aan een ieder om zijn of haar verhaal over de 2cv door te sturen

Marcel

Duintje schreef:goed idee dit.....

Dit moet ik ergens op de site gaan zetten.

Dus een oproep aan een ieder om zijn of haar verhaal over de 2cv door te sturen

Marcel

Als je mijn verhaal een keer op de site wilt zetten dan moet je maar een gil geven. Zal ik hem een beetje verliteraturen en verhumoriseren.

De Eend vond ik altijd wel leuk, totdat ik een keer met Pa & Ma in La France op vakantie was en er een stel jongens in 2 Eendjes de camping op kwamen. Ik was toen ruim 18 en had m'n rijbewijs nog niet. 1 van die jongens vertelde mij dat hij 2 weken voor die vakantie zijn Eend voor F500,- gekocht had en dat er alleen een gat in de bodem zat door een verkeerd geplaatste krik. Naast dat gat in de bodem waren de Eendjes voorzien van 1 palma bak, 1 sportstoel en 2 27-MC bakkies + antenne. Machtig mooi vond ik dat! Helemaal toe ik hoorde dat ze en passant nog een 4 wiel aangedreven auto even de berg op gesleept hadden omdat de koelkast die er in stond de accu leeg getrokken had. Helaas hadden de jongens vrij veel pech (1 van heb stelde zich op een gegeven moment al voor als 'Briket') en ze zijn dan ook niet lang gebleven. Toen ik een paar jaar later de beschikking over internet had, ben ik eens op Eendjes gaan zoeken en mijn enthausiastme werd wederom aangewakkerd. Dit keer blijvend. Zodoende heb ik nu 1 echte Eend en nog zo'n 30 schaalmodellen/speelgoedEendjes.

Mijn droom... (een van de zovele)
en binnen vier jaar werkelijkheid,
Trans-France met een 2pk ,
het moet niet altijd Brussel-Kaapstad zijn... Gert & Christophe deden het....

mijn ventje zijn eerste auto was een geitje... daar is hij met een kameraad voor drie weken door frankrijk mee getrokken... ze waren al blij als ze er mee in het zuiden zouden geraken, ze zouden dan wel liftend naar huis komen... maar de geit was daar niet tevreden mee: ze zijn terug moeten komen met hun geit, en die vriend heeft er dan nog een paar jaar mee rond gereden...het is pas erg geworden toen we elkaar leerden kennen: ik reed met een golfke (ik weet het...shame, maar je bent jong en onervaren)
webben toen een paar gewone ordinaire auto's gehad (opel astra, ford transit...) mijn ventje heeft nog een tijdje met een dyane gereden, maar die hebben we door geldgebrek moeten wegdoen...MAAR...sinds januari dit jaar hebben we ons een rooie geit gekocht (allee, voor mijn ventje...) en reed ik met den ford transit rond...ik had nog nooit met een geit gereden (behalve die ene keer met zijn Dyane.. en toen nog 5 km in 2e vitesse omdat ik de rest niet vond van die versnellingen, die Dyane heeft het mij nooit vergeven...)
enfin: cloe van het verhaal: in april (voor mijn 30 e verjaardag) heb ik: VERRASSING: een blauwe geit gekregen van mijn ventje (en ook een beetje van mijn schoonmoeder)... de ford is verscheept geweest naar rusland, waar hij nu zijn dagen slijt met taxi spelen...
ik zou geen andere auto meer willen dan mijn KITTY (nummerplaat is KIT 449 vandaar...) de charme die daar van druipt, niet te doen, goed weer: dakje open...vluchtheuvel op...vluchtheuvel af ... ronde punten...
paar weken geleden hebben ons geitjes nog versterking gekregen: nen perrier (weliswaar bijna onherkenbaar...maar toch nen perrier!) dus begin dit jaar hadden we er geen EEn (d)...en nu hebben we er al drie... eerst deze drie opknappen en dan zien we wel verder...

Deze topic, was gesloten. Toch maar weer opengegooid.

Dit is echt zo'n continue doorlopend onderwerp!!! (Net zoals beroep van een eendrijder enzo.)

Hier zal ik mijn eerste ervaring vertellen;

Af en toe krijg ik de vraag van medescholieren, wat ik nou zo mooi vind aan de Citroën 2cv. Daar weet ik altijd wel een antwoord op: het geluid, ‘the look’, de eenvoud, de vering, de rijeigenschappen en de fun om er een te hebben. Op dat laatste kan ik verder niet ingaan omdat ik, op een keer na, nog nooit met een eend heb meegereden. Die ene keer was een hele ervaring; daardoor gaf het mij de doorslag om eendfan te worden en te blijven. Dat was een hele ervaring!! Ik was al een fan en las veel op internet over de eend, maar die dag zal me altijd bijblijven. Mijn leraar wist al dat ik gek was op de eend. Dan begon hij te vertellen over zijn eigen eend, een Citroën 2cv6 Club. Ik vond het natuurlijk fantastisch om het daarover te hebben, en vroeg of hij die eend eens mee wilde nemen. Op een donderdagmiddag stond hij op de parkeerplaats. Een mooie knalrode eend. Ik was al bijna zeker dat het eendje van hem was en ik kwam die leraar tegen op de gang. Ik vroeg hem of het zijn eend was, en hij glunderde en knikte. Het geluk wilde dat hij en ik een tussenuur hadden, dus we gingen even kijken. Hij liet me zijn auto zien en, eigenlijk totaal onverwacht liet hij me instappen. FANTASTISCH!!! Ik zat gewoonweg te beven in die auto! We reden weg, en bij de eerste bocht de parkeerplaats af lekker overhellen. Dat geluid is prachtig… nog mooier klinkt het zelfs in de auto. Schakelen is ook een kunst, dat is namelijk anders. Ik hoor iedereen op internet zeggen; het mooiste is het dakje open en rijden! Maar helaas, het weer was er niet naar, het was eigenlijk ijskoud. Ach ja. Dus hij gas geven; het lijkt alsof je veel harder gaat dan bij zo’n doorgaans moderne bak, als je dezelfde snelheid maakt! Bij een kruispunt voor het stoplicht het klapraampje open gemaakt, dat ging natuurlijk meteen goed. Toen kwamen we weer terug op de parkeerplaats van mijn school. Ik stapte uit en had een ‘BIG SMILE’ op mijn gezicht. Echt… ik had er veel van verwacht, zo’n ritje, maar dit slaat echt alles!! De auto die je liefhebt, mooi vindt… Wat een avontuur zeg! Dat is voor herhaling vatbaar. Die leraar geeft helaas geen les meer…

Daarom heb ik een goede reden om te vragen of er iemand is met een eend die een rondje met mij zou willen rijden. Dat zou fantastisch zijn!!

Alvast bedankt en tot mails,

Frank

Tsja, eerste kennismaking. Ben al een aantal jaren volstrekt citrofiel maar eigenlijk vooral van de hydropneumaten Ex-vriendje van mijn zus was ook citrofiel, BX, DS, CX, Xantia, noem maar op. Op een dag had hij er een 2cv bijgekocht. Leuk ding maar bij mij sloeg de vonk nog steeds niet over. Jaren later en zelf rijdend in citroens, weer vooral de hydropneumaten, toch steeds meer de eenvoud en ontwerp van de 2cv gaan waarderen. Schoonpa is ook erg citrofiel maar eigenlijk ook meer van de hydropneumaten. Paar maand geleden met hem op pad geweest en toen eigenlijk zomaar besloten om met z'n tweetjes een eend te gaan opknappen. Dus paar week geleden eentje op de kop getikt. En moet zeggen, ben nu echt helemaal verliefd op hoe dat ding waggelt zeg, heerlijk! Dat is nog eens echt rijden
Kan niet wachten tot het voorjaar is en het ding klaar is om de weg op te gaan.

Al jaren was ik gek op eenden, en toch had ik er nooit serieus over nagedacht om er een te kopen.
Toen wij voor 5 jaar terug wilden trouwen had ik geregeld dat we een eend konden lenen om als trouwauto te gebruiken, we zouden bij een kennis die meerdere eenden had, een uitzoeken.
En daar stond ze dan.....zucht..... Zonder ooit met mijn vrouw gesproken te hebben over de aankoop van een eend, waren we, toen we naar huis gingen een eend rijker!
Wij waren gelijk verliefd op een mintgroene (vert jade) eend die hij had staan, hij vertelde gelijk dat hij te koop was maar dat hij hem wel vast wilde houden tot na onze trouwdag. Ik vroeg hem voor de gein de vraagprijs, toen hij antwoorde keken mijn vrouw en ik elkaar aan en we wisten allebij wat we bedoelden, zonder woorden waren we het direct eens.

Tja, is dat een goed begin of niet?! Nu zijn we ondertussen zo citrofiel geraakt dat we voor dagelijks gebruik ook maar eens wat anders moeten hebben. Binnenkort gaat onze seat dus de deur uit en gaat er een GS voor in de plaats komen. Tegen de tijd dat alles zeker en rond is zal ik wel even een berichte posten.

Gr. Patrick

altijd naar school gebracht in een 2cv special 87 toen nog nieuwe veel lol gehad, altijd staan met je hoofd vol in de wind. Daar gingen we weer naar een zwemplaatsje in belgie vlak over de grens (meersel-dreef) in 1995 knikte het chassis en was het einde verhaal, het was niet zo vreemd want wij kinderen vonden het zo leuk als we met 80 kmh over drempels reden dan voelde je namelijk niks in de eend, maar het chassis extra hard. Daarna kwam er een AX en nu een Saxo vts.

zo nu heb ik zelf 2 jaar een eend.

Ik was 22 en had een klein wit Japans koekblik. Het koekblik, 7 jaar oud, kwam wegens vage redenen niet door de APK. De monteur kraamde een lading onbegrijpelijke garagetaal uit en ik kon niet anders dan onnozel knikken. En eigenlijk had ik het gevoel dat ik belazerd werd waar ik bij stond.

"Ik had vroeger een eend," vertelde mijn toenmalige verloofde 's avonds tijdens het eten. "De aandrijfas ging kapot en ik heb 'm zelf vervangen." Die opmerking boezemde ontzag in. Niet voor mijn verloofde uiteraard. De beste man kon met geen goed fatsoen een spijker in de muur slaan, dat was algemeen bekend. Nee, voor de eend. Als hij daar iets aan heeft kunnen repareren, dan moest een eend eenvoudiger zijn dan technisch lego, bedacht ik me. Een wonderlijke auto.

Een week later had ik mijn eend. Twee maanden later had ik alleen nog maar mijn eend. Huis en verloofde liet ik achter. Niet vanwege zijn spijkerkwaliteiten trouwens.

We hebben sindsdien samen heel wat meegemaakt, mijn eend en ik. Als ze zou kunnen praten...

Mariek

Ik was altijd al autogek, altijd de krant doorspitten op zoek naar leuke auto's (ik was toen 17) en daar stond hij, rode 2cv6 1985 met veel onderdelen... meteen m'n pa gebeld op het werk (heeft vroeger een 12 pk tje gehad en een 2cv4), kijken kon geen kwaad dacht hij meteen gebeld, ik was de eerste die belde op de advertentie. s'avonds meteen gaan kijken (zonder m'n moeder iets te vertellen ) en je kent het wel, dan ben je verkocht

zo nu eerst 18 worden en m'n rijbewijs halen, ondertussen het chassis vervangen, en de eend verder helemaal tip top gemaakt. rijbewijs gehaald, eend in de verzekering, apk erop, en rijden (lees: vliegen) maar!

toen sloeg het noodlot toe op 29 april (dag voor koninginnendag)1999 was ik even drukker met andere dingen dan op de weg te letten, een onzachtzinnige aanraking met een F#at Pinda volgde..... dat was het einde van m'n eerste eendje hij was aan de zijkant precies tussen het voor en achterspatbord geraakt, tot aan het chassis in elkaar, bijrijdersstoel was nog maar half zo breed, ben erg blij dat daar niemand zat!

nog geen twee weken laten stond er alweer een nieuwe eend op de stoep (rode 2cv6 club 1987), ook daar moest het chassis van vervangen worden, maar ja student en geen geld, dan moet je een beetje inventief worden. bij het ongeluk was het achterste deel van het chassis krom geworden en bij m'n nieuwe eend was alleen het voorste deel rot. Beide chassis doormidden geslepen, verstevigingsplaten erin en het hele boeltje weer aan elkaar gelast 100% afgelast, dus voor de apk OK. Met die auto rijd ik nu alweer een paar jaar rond, alleen is het chassis nu weer aan vervanging toe. Verder heb ik nog wat modificaties aangebracht, visablok, sc#rpio stoelen, stereo, extra geluidsisolatie, en een zelfgemaakte uitlaat.

Dit zijn de dingen die eendrijden leuk maken, alleen voor de APK naar de garage voor de rest alles zelf doen, dit zal altijd m'n hobby blijven, ben net van baan veranderd, kan nu weer iedere dag in m'n eendje gaan rijden (geen auto van de zaak meer!) maar ik ben er niet treurig om!

greetz Rusty

In 1973 kocht mijn moeder een dyane 4 (06-11-su). Toen ik in datzelfde jaar mijn rijbewijs haalde was mijn eerste rit met de Dyane met dure professionele geluidsapparatuur door Hilversum. Ik verdwaalde hopeloos en bezwoer dat ik altijd van het autootje zou houden als ik er heelhuids uitkwam. Toen mijn moeder de auto wegdeed voor één of ander barrel werd de Dyane van mij. Niet gehinderd door enige kennis besloot ik de Dyane zelf te onderhouden. Met vallen en opstaan bouw je een band op met de Dyane, maar in 1980 met 194.000 op de teller was alles stuk wat stuk kon gaan; einde Dyane. Er kwam nog een blauwe Dyane en daarna een gezin. Eenden en Dyanes gingen uit beeld. Tot 1999. De 2CV begint te verdwijnen uit het straatbeeld. Ik wil er één voor ze allemaal verdwenen zijn. Wat ik er mee zou moeten weet ik niet. Er komt een grijze 2CV spécial. Met haar charmes had ze mij en mijn vrouw al gauw om haar wieltjes gewikkeld. We hebben er inmiddels ruime 50.000 km mee gereden. Mijn grote droom heb ik er ook mee uitgevoerd: Met dakje open over Brooklyn Bridge in New York.
Mijn vrouw heeft sinds kort een Ente Grün. Die staat in de garage; mijn grijze Eend staat in de winteropslag Ik mis haar. Als het weer weer beter wordt haal ik haar op en gaan we weer heerlijk bulderend op weg.

Ik weet niet wie je bent helaas, maar welkom op het forum.

Weer een grijze eend erbij!!!