2cv.nl

Op dit onchristelijk tijdstip zal ik me toch even voorstellen. Ik ben Michiel, 27 jaar en woonachtig in het mooie Coevorden. Ik verdien de kost door met een vrachtwagen gekoelde producten te vervoeren. Dit verklaard ook meteen de rare tijdstippen dat ik online ben. Vanaf kinds af aan ben ik al helemaal gek van Citroën en dan met name de "eendauto", zoals ik deze als kind noemde. Ik ben groot geworden in 2 verschillende "Alfreds". De naam van de 2e en de 3e 2cv van m'n moeder zijn gestolen van de gelijknamige heldhaftige eend uit Groot Waterland. Beide eenden zijn trouwens niet meer in het bezit van moeders. Ik weet überhaupt niet of ze nog rijden. (HZ-67-TR Beige Colorado & HD-63-YH Bleu Nogwattus)

Zelf heb ik ook al een hele autohistorie opgebouwd. De Citroëns die de revue zijn gepasseerd zijn de volgende: 3x AX, 2x BX, 2x Xantia, 2x XM en een CX. Tja, ik hou nou eenmaal van afwisseling. 1 Xantia is trouwens nog steeds binnen het gezin. Voor de geïntresseerden: een 2.0i Turbo CT Activa in het prachtige Rouge d'Enfer. Een goede vriend van mij is Iwan Pasman. Van de misschien bij jullie bekende garage in Hardenberg. Ik help hem in m'n vrije uurtjes nog wel eens mee. Zo ook op een dag dat hij een flink aantal eenden in de verhuur had. Die dag heb ik (zoals wel vaker) weer een paar Deux Chevaux van A naar B mogen rijden. Ook ben ik nog met de Pasman CX Limo een eend wezen ophalen uit Genemuiden. Ik moest, na een periode geen CX te hebben gereden, enorm wennen aan de manier van rijden. De terugweg echter mocht ik weer plaat nemen achter het stuur van een prachtige Teneree eend, en ik voelde me dan ook direct weer thuis. Het rijden gaat gewoon automatisch en het knusse koetsje zit al een warme winterjas. En dat terwijl ik toch ruim 1,90m lang ben. Ik wist al lang dat ik ooit een eend voor mezelf wou hebben, maar vanaf dat moment wou ik het eigenlijk meteen.

Een weer later was ik weer op bezoek bij de garage. Het gesprek ging, als zo vaak, over ons geliefde autootje. Iwan had misschien nog wel een oud eendje voor me staan. Deze was tijdelijk uitgeleend aan een klant, maar die kon ook rustig een andere 2cv mee krijgen. Ik mocht de eend voor een prijsje hebben waar je tegenwoordig alleen een motorblok voor koopt. Nou was de waarschuwing ook: je koopt in principe ook alleen een (erg goede) motor en bak. Toevallig zit er ook een geldig kenteken bij en een paar maand APK. De koets is niet al te best, het chassis heeft ook betere tijden gekend maar we komen er de APK in maart ook nog wel mee door. Ik maakte meteen de opmerking (zonder dat ik de eend in kwestie had gezien) dat ik dan mijn BX er wel tegen wou ruilen. Nou, dat ging even niet door. De Bix mocht rustig bij Pasman op de site staan. Bij verkoop kwam ik dan gewoon weer langs met een zak centen en kon ik de eend meenemen. Na een stevig gesprek met m'n meissie (nou voorruit, omdat ik weet dat je er zo vrolijk van word) mocht dit door gaan. Wist zij veel dat ik drie dagen later de Bix had geruild tegen een XM en de XM weer tegen de eend. (de XM in nieuwstaat maar met 4 ton op de teller vertegenwoordigde ongeveer de waarde van de eend keer 2) Het ging moeder de vrouw iets te snel, maar ow wat was ik gelukkig. Ik had de eend nog niet gezien, maar ik was al verliefd. Ben dat nog steeds trouwens.

Voordat ik de volgende post de foto's plaats zal ik jullie vertellen wat de plannen zijn met mijn 84er Clubje. Allereerst lekker rijden. Vervolgens een langzame volledige restauratie. In ieder geval een nieuw chassis. Ik kijk nog of er een andere (met minder laswerk) koets op komt. De imitatie spatborden vervangen voor origineel Citroën en alles wat ik verder tegen kom. Het moet een Cuivre Indien 2cv6 Club worden. Helemaal origineel zoals ie in 82 (ja, in het officiële bouwjaar van de eend werd de kleur niet meer geleverd) in de showroom stond. Dus oranje bekleding en oranje dak enz enz enz. De eerste aanpassing was dan ook de chromen wieldoppen er af en de chromen ronde koplampen vervangen door plastic vierkant. Maar nu eerst: foto's....

Mooi verhaal. Mooi werk ook, wat je te wachten staat. Veel plezier met je eend en welkom hier!

Veel plezier met je eend! Werk heb je er zeker nog aan

Even lekker aan de klus geweest. Kachelkleppen gangbaar gemaakt plus een nieuw bedieningspaneel. Achterruitverwarming aangesloten. Lichtschakelaar inwendig schoongemaakt, dus nu weer fatsoenlijk groot licht. Linker achterdeurvanger beter afgesteld en raamuitzetters gemonteerd. Zo lang de auto nog niet is gerestaureerd vind ik dat ik er best in mag roken, dus die uitzetters zijn wel handig. Zelfs met mijn twee linkerhanden is er aan een eend perfect te sleutelen. Gelukkig ontbreekt het mij (meestal) niet aan gezond verstand.

Leuke bijkomstigheid. Ik heb de handle voor de luchtstroomregeling gevonden. Ik wist dat ie er ergens op moest zitten, maar k vergat elke keer waar ie zit. Oja, naast de choke. Niet vergeten!!!

Welkom! En veel plezier met de eend en op het forum.

Welkom mede Truckert... maar vooral Mede eendrijderT

Idd genoeg te doen , maar alles op zijn tijd , wel zou ik als eerste die rubber matten eruit gooien...

Zelf heb ik in Hardenberg gewoond, das bijna om de hoek....

heerlijk genieten!

Inderdaad heerlijk genieten:

Met de eend naar den Haag.
Zaterdagmorgen om 11 uur was het dan zo ver. De eerste echte testrit met m’n eendje. Voor vertrek nog even de olie gecontroleerd en de rubber rand boven de voorruit flink in de vaseline gezet. Den haag zou de eindbestemming van de trip zijn. Gezellig een weekendje bij vrienden op bezoek. Na 25 kilometer was het al raak. Ik reed 100 op de a37 toen de auto opeens enorm op de motor begon te remmen. Besloten om de bak in z’n vrij te zetten en zo ver mogelijk uit te laten rollen. De motor bleek al afgeslagen en toen ik op de vluchtstrook stond kreeg ik t eendje ook niet meer aan de loop. Op een gegeven moment natuurlijk ook de accu leeg gestart. Ik weet dat ik in een oude auto rijd en ik kan hem dan ook niks kwalijk nemen. Na eerst telefonische bijstand te hebben gevraag aan een vriend heb ik toch maar de ANWB gebeld. Na een half uurtje gewacht te hebben verscheen de gele VW bus. Het vermoeden van Lars (en mij) bleek te kloppen. Een probleem met de ontsteking. De contactpuntjes die zeer recent vervangen waren, waren te wijd gelopen. De monteur had al in jaren geen voelermaatjes meer gebruikt maar toonde zich na aanwijzingen van mij (nu dat boutje, de ven haal je er als volgt af) zeer kundig in het afstellen van 2cv’s. Alleen de stationairloop was niet optimaal. Dit is verholpen door de schroef op de gashendel een stuk in te draaien. Finetuning volgt op een later tijdstip wel.
Wat te doen?? Proefritje in Hoogeveen en dan besluiten om toch huiswaarts te keren?? Bij het optrekken en invoegen op de rijksweg voelde ik dat het blokje mooi liep. De de eerste, tweede, derde en de rest van de afritten toch maar weer voorbij gereden. Met elke kilometer steeg mijn vertrouwen in de probleemloze rit meer. Alleen was ik bang dat, na eenmaal afzetten van het contact, het een stuk moeilijker zou zijn om de auto weer rijdend te krijgen. Zorg van later.
Met behoorlijke tegenwind kwam de snelheid niet hoger dan 110. Bleek dat ik helemaal niet tot de sloomsten van de weggebruikers behoorde. Eigenlijk is dit gewoon een fijne snelheid om mee op de snelweg te rijden. Op de Veluwe was perfect te rijden. De bossen hielden de wind aardig tegen en ik had dus weinig last van rukwinden. Na Harderwijk een korte pitstop gemaakt. De auto van het contact gezet om even een pakje shag en een flesje cola in te slaan. Weer bij de auto aangekomen bleek dat ik de verlichting had laten branden. Pijnlijke fout, maar geen probleem voor de deuce. Starten en lopen. Tussen strand Horst en Nulde wel wat last gehad van rukwinden, maar met twee handen aan het stuur is het best vol te houden. De volgende stop was op de zaak in Bleiswijk. “Goh, ik dacht dat je vrij was? Gaaf ben je met de eend!!!” Na wat collega’s geholpen te hebben met hun vrachtwagen te laden en een bakje koffie heb ik de laatste paar kilometers afgelegd. Wederom probleemloos.

Een gezellige avond en nacht volgde. Een wandeling over de boulevard van Scheveningen met als einddoel de vuurtoren (ik weet niet waarom, maar ik vind dat prachtige bouwwerken). Na het middernachtelijke uur nog een horrorfilm en onder de wol. Ondanks dat het ook zondagsmorgens weer gezellig was aan het ontbijt en achter de Playstation had ik ook weer zin in de terugreis. Op buienradar ongeveer gepland dat ik tussen de buien door kon rijden (om de kans op lekkage’s te verkleinen) Om 13 uur trok ik de choke lichtjes uit, draaide ik de sleutel om en begon het motortje zonder probleem mooi te snorren. De 2 cilinders hadden er weer zin in. Nog even bij het tankstation langs en de terugreis kon worden ingezet.
Zo, wat is het een enorm andere auto als je flinke wind mee hebt. Natuurlijk, de auto heeft het minder zwaar, maar de graagte waarmee m’n eendje nu op toeren kwam had ik nooit verwacht. Bij dezelfde 110 km per uur als op de heenreis liep het motortje zo mooi te spinnen dat ik deze snelheid maar weer heb aangehouden. Toen ik naast een niet nader te noemen auto van Koreaanse makelij reed om deze in te halen, besloot laatstgenoemde ook maar 110 te gaan rijden. Gas los of gas bij?? Gas bij!!! En het gemak waarop de auto nog doortrekt is geweldig. (voor eendbegrippen) Bij deze actie mocht ik meteen een nieuwe topsnelheid noteren. 125 op de teller en 122 op de gps. En nog steeds niet de zware brom onder de motorkap die je hoort als de motor echt hard moet werken. Wat een auto!!! Bij Gouda werd ik ingehaald door een CX break type 1 met een compleet gezin erin. De bestuurder van de wit met gele voiture met blauwe platen toeterde dat het een lieve lust was. Duimen werden naar elkaar opgestoken en vriendelijk lachen aldaar. In de file bij de werkzaamheden aan de A12 bij Woerden kwam ik de CX weer voorbij (ik had nou eenmaal een snellere baan gekozen) en later op de ring van Utrecht moest ik mijn meerdere weer erkennen in de Break. Telkens zwaaien, toeteren en duimen omhoog. Citroën gevoel optima forma. De rit naar Coevorden verliep weer perfect verder. Al met al is het een rit geweest van ongeveer 450 kilometer waarbij 31 liter brandstof is verbruikt. 1:14,5. Ik vind het moeilijk om een eend precies af te tanken dus dit is ongeveer bij benadering plusminus. Ik ben een blij mens!! Vannacht om 3 uur mag ik bij m’n vrachtwagen in Wezep staan, dus KlukKluk mag nogmaals aan het werk. Maar ik heb er vertrouwen in dat ook deze rit zonder strubbelingen zal verlopen.

Charlie schreef:Idd genoeg te doen , maar alles op zijn tijd , wel zou ik als eerste die rubber matten eruit gooien...

Ik moet me er nog even in verdiepen wat er in de eend zat die ik probeer na te bouwen. Volgens mij ook rubber matten. Is dit het geval, dan gaan ze er zeker niet uit!! Waarom zouden ze er volgens jou uit moeten??

Btw: goeiedag even, medetruckert!!!

Prachtig verhaal. En blij om te lezen dat je zoveel vertrouwen hebt in je eendje.

citroofreak schreef:
Ik moet me er nog even in verdiepen wat er in de eend zat die ik probeer na te bouwen. Volgens mij ook rubber matten. Is dit het geval, dan gaan ze er zeker niet uit!! Waarom zouden ze er volgens jou uit moeten??

Dit is roest veroorzaker nummer 1, condens vorming/vocht onder de mat gaat broeien en met alle nare gevolgen van dien.
De mat is weliswaar origineel maar weegt het op tegen de nadelen?!

Leuk verhaal trouwens!

Groeten Maarten

Dat is inderdaad wel iets om over na te denken. Maar wat is dan een betere optie? Kranten eronder houden water vast, dus ook roest. En vloerbedekking lijkt mij ook vochtopnemend... En niks op de vloer vind ik zo kaal...

Leuk verhaal, veel plezier met je aankoop
En 110 tegen de wind in? Netjes hoor, dat is een goed blokje.
Ik moest/wou gister met de acadiane tegen de wind in, maar bij de ketelbrug moest ik terug naar de 3 omdat ik anders onder de 80 kwam , maar naar beneden was wel weer leuk, kon gemiddeld een kleine 90 (op de tom tom) aanhouden.
De terugreis was zoals jij ook al zegt, een feest