Zoals dat wel vaker gebeurt bij een renovatie, is het uiteindelijk allemaal wat (veel) langer gaan duren dan verwacht!
Om de draad op te pikken: in januari-februari 2011 heb ik de Méhari helemaal gedemonteerd. Dat ging allemaal erg vlot. Zoals te verwachten had het voorruitframe wat meer overtuigingskracht nodig, maar uiteindelijk kwam ook dat netjes los en zelfs zonder beschadigingen aan het dashboardpaneel.
De verschillende carrosserieonderdelen werden waar nodig gerepareerd met de hier al eerder genoemde ABS-lasstaafjes. Ging heel goed en leverde een net resultaat op. Zelfs het zwaar gehavende achterpaneel kon op die manier nog hersteld worden. Uiteindelijk konden alle orginele onderdelen dus behouden blijven. Enkel voor de bodem in de kuip (vooraan aan de voeten van chauffeur en passagier) hebben we een oplegstuk in polyester gekocht om bovenop de beschadigde voetenbak te plaatsen. Alle koetswerkdelen werden daarop netjes in het originele Beige Hoggar gelakt. We hebben nog even getwijfeld om ze 'dans leur jus' te houden (want een Méhari met wat patina vind ik mooier dan een spic & span exemplaar), maar met de herstellingen werd dat toch wel heel erg rommelig.
Uiteindelijk ook geopteerd voor een nieuw chassis want het oude begon toch wel wat zwakheden te vertonen. Vroegere herstellingen waren dermate slecht uitgevoerd dat het heel erg moeilijk was om nog tot een net resultaat te komen... Het chassis was eind jaren 80 al eens vervangen door een Dyane chassis dus was sowieso niet meer origineel. Het subframe was wel nog erg netjes en kon na een flinke schuurbeurt weer in de lak gezet worden.
En toen bleef alles bijna twee jaar stil liggen...
Uiteindelijk hebben we enkele weken geleden toch terug de moed bij elkaar geraapt en zijn we aan de heropbouw begonnen. Meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om heel wat onderdelen te vervangen: cardanhoezen, koppeling, schokdempers, remleiding, remklauwen, remschijven en hoofdrempomp, uitlaat, olievulpijp, enz.
Het begint stillaan weer op een Méhari te lijken!
