Het werk aan 'Project Daisy' is nu echt begonnen. Tijd is wel schaars, dus opschieten is er nog niet bij. Ik moet het hebben van een half uurtje hier en een kwartiertje daar. Gelukkig kan ik de te bewerken onderdelen mee naar huis nemen, dat scheelt behoorlijk.
Ik heb inmiddels de rechterdeur gestript. De linker houd ik intact, dan heb ik tenminste een voorbeeld voor als ik straks niet meer weet hoe de boel in elkaar moet. Dat strippen was best nog een gepriegel...
Midden op de deurplaat aan de buitenkant zit een mooi rond gaatje. 'Ontluchtingsgaatje', aldus mijn moeder. Ze zag er ook wel een een wesp inkruipen. Ik snap nu waarom:
Dasiy_20141012_10 by
kendipi, on Flickr[/img]
En zo kwam ik er meer tegen.
Naast insectenstillevens kwam ik, ondanks het droge klimaat, toch wat van dat nare bruine spul tegen.
Daisy_20141012_11 by
kendipi, on Flickr[/img]
Daisy_20141012_14 by
kendipi, on Flickr[/img]
Daisy_20141012_03 by
kendipi, on Flickr[/img]
Daisy_20141012_01 by
kendipi, on Flickr[/img]
De bobbels op de laatste foto baren mij de meeste zorgen. Daar komt de roest duidelijk van binnenuit.
En dan de onvermijdelijke vraag: "hoe ga ik die corrosie te lijf?" Stralen lijkt mij niet zo'n goed idee, gelet op het flinterdunne plaatwerk. Dat lijkt mij een serieuze bedreiging voor de organieke vorm van diverse plaatwerkdelen. Ik lees hier op 't forum dat de haakse slijper met komborstel frequent wordt ingezet. Deze ligt inmiddels klaar voor de strijd, maar daarmee kom ik niet in alle hoeken en gaten. Roest laten zitten vind ik half werk, dus dat gaan we niet doen. Ik lees op internet goede berichten over elektrolytisch ontroesten en over chemisch ontroesten met bijvoorbeeld Rustyco. Ik overweeg om daarmee te experimenteren op plaatsen waar de komborstel geen soelaas biedt.
Mooie plannen dus, meer eerst meer tijd vrijmaken. M'n handen jeuken inmiddels behoorlijk!