Als kind was ik al gecharmeerd van alle eend-achtigen. Van de Mehari, op de camping in Frankrijk, een rode, ging mijn hart nog veel harder kloppen. Mijn liefde voor de DS ontstond pas later. In mijn jeugd waren DS'en vooral gare lapjeskatten, echt studentenvoer. Toen ik zelf student was en een klassieke auto zocht vond ik een eend 'te weinig auto' (wist ik veel....), een Mehari niet waterdicht genoeg en een DS was voor mij al niet meer betaalbaar. Bovendien wist ik dat je met een DS veel sleutelervaring, tijd en ruimte moest hebben, of heel veel geld. Via een vriedn verzeilde ik in de Peugeot-scene en dat bleek een goede en veilige keuze. Via een 204 naar een 504, diverse 505'en en als laatste (ik sla er een heleboel over) een 504 cabriolet. Die had maar 1 groot probleem: hij was te mooi om zo even te pakken. Veilig achter in de grote schuur, dekentje erover, dat werk. Een DS break had ik inmiddels, maar die was in restauratie. Een tweede DS break kocht ik als gestrand wederopbouwproject en bouwde ik in 2015 af en werd een aantal jaar mijn vervangende DS. In 2016 besloot ik de 504 cabriolet weg te doen en op zoek te gana naar een lekkere dagelijkse 'gooi en smijt eend die ik niet steeds hoefde te wassen en een jeugdroom te verwezenlijken: er moest dus ook een Mehari komen. Mijn idee: ik verruil 1 grote auto voor twee kleinere die eigenlijk hetzelfde zijn maar een andere verschijningsvorm hebben. Waarvan ik later ontdekte dat je daarmee de verschillen te kort doet. Een eend en mehari rijden wezenlijk anders vind ik.
In 2016 kwam ik een leuke oranje 2cv4 tegen, een origineel Nederlandse. Ik was op zoek naar een 2cv uit de jaren '70. Die zouden beter moeten zijn en ik vind ze mooier dan de latere waar te veel plastic aan zit. Vroegere eenden zijn weer een slag primitiever. Dus jaren '70 leek mij goed. Deze eend was 'dans son jus d'origine' qua uiterlijk en koetswerk. Div keren bijgewerkt qua lak, maar niet verlast. Nog op het 1e chassis met beginnende 'punten' maar voorlopig rijdbaar. En netjes bijgehouden qua techniek. Hij reed ook echt goed. Gekocht dus. De Mehari vond ik wat later. Ook een origineel Nederlandse. Ooit geregistreerd als bedrijfsauto maar later naar vier-zitter omgebouw en in de door mij gezochte kleur rouge Hopi. Keihard chassis en buizenframe, van een eigenaar geweest die hem tot lang na de pensioenleeftijd heeft gehad en er geen afstand van kon doen. Deze hoefde alleen groot onderhoud (vloeistoffen, pakkingen, remleidingen, klauwen etc). Inmiddels rijd ik al weer 4 jaar met beide auto's rond en is de doelstelling ruim gehaald: met 2 auto's ipv die ene 504 cabrio heb ik minstens 5x zo veel plezier. De eend gebruik ik het meest voor lokale uistapjes en boodschappen. Het is echt een fijn ding en ik ben erg gecharmeerd van de hoogtoerige 435cc. Ik vind de loopcultuur erg fraai en dit blok loopt gewoon mooi. Een 6 is wat mij betreft wat rauwer, wel een stuk potenter. De Mehari benut ik vooral voor plezierritten en utilitair zoals grote spullen vervoeren. En niet te vergeten: we zijn erin getrouwd
Hieronder wat plaatjes van de beide voitures:
Leuk plaatje, mijn 2cv in de rij achter en 504 cabriolet (een andere dan ik had).
Gezusterlijk naast elkaar met de grote zus in aanbouw op de achtergrond:
Jubileum 2CV Club in Lelystad op het circuit:
