Laat ik mij eerst voorstellen; Chris, 45 jaren oud, woonachtig in Akkrum en al jarenlang behept met het ouwe auto virus, twee rechterhanden, goede zin en al jarenlang verliefd op pruttelende Citroën boxers.
In 2cv land loop ik al heel lang rond, mijn 2cv geschiedenis begint op mijn 17e jaar met de aanschaf van een 1982-er 2cv special in een zeldzame lichtblauwe kleur, de HL-68HK. Gekocht bij het destijds fameuze Atelier Mecanique des Canards in Nieuw-Weerdinge.
Sindsdien heb ik van mijn 18e tot mijn 30e dagelijks 2cv gereden en gedurende die periode zijn er drie mooie eendjes de revue gepasseerd. De laatste was best een bijzondere, de 86-HG-VK, een Duitse 2cv geproduceerd september 1990. Topauto!
De meest recente aanschaf op 2cv gebied was drie jaar geleden, toen heb ik een Acadiane gekocht om te leren lassen. Dat is goed gelukt
Die Acadiane is oktober 2023 verkocht en opgevolgd door een Subaru Forester met airco. Juist ja, de Acadiane was in de zomer te heet voor mij, dat hield ik niet vol, jammer genoeg.Omdat het spreekwoordelijke bloed kruipt waar het niet gaan kan, hierbij een begin aan het verhaal van mijn jongste aanschaf, D'n Scharrelston. Met het vertrek van de Acadiane was ik Citroënloos, een armoedig bestaan met tijd over. Misschien maar goed ook denk ik soms, want ik heb mijn handen vol zat aan een oud(er) huis, een oude Merc..uche..des camper uit 1982 (te huur in de zomer), een Subaru Forester die niet meer de jongste is en een reumatisch lijf op belegen leeftijd dat niet altijd meer even welwillend is.
In ons huishouden hebben we een afspraak, dat er niet meer voertuigen gekocht worden dan dat er op de oprit passen. De oprit is ongeveer 15 meter lang en 2,8 meter breed, mijn vriendin mag blij zijn dat ik niks met motorfietsen heb. Met het huidige wagenpark, waar ook een Ioniq electric toe behoord, is de oprit en de maat eigenlijk vol.
Bij de gedachte dat het aantal wielen op de oprit voorlopig niet uitgebreid zou worden, had ik echter niet gerekend op mede-citroënvriendjes die opeens verleidelijke info delen en een vriendin die opeens toch meer ruimte ziet op de oprit. (Dat van Citroënvrienden die opeens leuke dingen zien en delen, zo ben ik door de jaren heen al wel eens eerder in een flinke klus getuind overigens
)9 oktober 2024, een vriend van mij op een groepsapp:
“Iemand interesse in een 2pk? X heeft een eend in de (oude) stalling staan die hij niet afkrijgt. (2cv 6 charleston 1983)
"Ik wil hem graag doorgeven aan iemand die er zin in heeft om hem in elkaar te zetten. het laswerk is grotendeels gedaan (heel nieuw voorruit frame, plaatwerk bij achterspatborden, kofferbakbodem). 98% compleet. Van sommige plaatwerkdelen (een deur bijv) zou het wel beter zijn om er op termijn een nieuwe voor te gebruiken. Ik wil hem graag snel kwijt om mijn Traction op die plek te kunnen laten staan. Prijs is niet hoog, als je me € 1.000 geeft vind ik het al mooi . Dus als jij hem wilt hebben of je kent iemand die dat wel ziet zitten hoor ik het graag. liefst zo snel mogelijk! groet, X"
Nu heb ik altijd al een zwak voor pruttelende 2 cilinder boxers, ik wordt er altijd vrolijk van als ik er eentje hoor, dus mijn interesse was gewekt. Maarja, die volle oprit.
Kon het toch niet laten om het even aan de vriendin te laten lezen. Zegt zij: “Wat houdt je tegen dan?” Nouja, krijg nou tieten, t mot niet gekker worden!
De post was van 16:30 en om 16:35 schreef ik dat ik er wel oren naar had en of de contactgegevens van de verkoper gedeeld konden worden. Een poosje later had ik contact met de verkoper en kreeg ik die avond wat foto’s doorgestuurd. Om 21:50 was de schade compleet en werd er blind van de foto's gekocht, met een ophaalafspraak een paar dagen later.
Die paar dagen later met een geleende ambu op stap richting “Het Westen” om de 2cv op te halen en naar de stalling in Noord Groningen te brengen. Zelf woon ik in Akkrum, het werd daarmee een mooi rondje NL. De 2cv had ik alleen gezien op foto:
Ik was dus wel erg nieuwsgierig naar wat ik had gekocht:
Het eind laat zich denk ik wel raden:
Ter plekke moest ik er wel een paar tellen over nadenken, overleggen en wat advies vragen aan een bekende 2cv-o-loog om tot een besluit te komen. Het is absoluut een mooie koop en mooie basis, maar, that being said, het is een flinke restauratie om er een strakke eend van te maken. Daar gaan nog flink wat uurtjes "werk" plezier in zitten.
"Gelukkig" heb ik een zwak voor dakloze automobiele zwerfkatjes en heb ik echt al wel eens lastige gevallen weer opgewarmd voor dagelijkse dienst. Maar dit... een (bijna) totaalrestauratie, ik weet niet of ik dat in mij heb. Bij zulke situaties klinkt dan meestal het stemmetje van een jeugdige filosoof in mijn hoofd: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”. Dat werd dus hap.
Maar waar heb ik dan nu op toegehapt?
1 van de dingen die mij over de streep trokken is dat het geen 1983-er Charleston is, maar een 1981-er. En dat is leuk omdat dat de eerste Charleston serie is, de meeste kenmerken van de eerste Charleston (paarse basiskoets, pied-de-poule bekleding asymetrische stoelen, etc) zitten er ook op of bij. Een charlie is mij eigenlijk wat te sjiek, maar tegelijkertijd wel leuk om te zien.
Wat ik precies zou willen met deze 2cv weet ik nog niet zo goed, origineel, een rijdende restauratie, ietwat mottig of een zgan glimeend? Gelukkig heb ik alle tijd om dat te bedenken, het zal winter 2025 zijn dat ik eraan begin. Eerst nog een verbouwing aan het huis afronden, een vouwwagen en camper seizoensklaar maken en nog wat dingen, dan… daarna… kunnen we met deze Scharrelston bezig.
Qua werk zie ik op dit moment 3 grotere vraagstukken:
1) Wat te doen met het chassis (een ouder De Graaff of "Argentijns" chassis uit 2012 waar wat werk aan zit, met matig leesbaar zelf ingeslagen nummer)
2) De koets daar zit goed laswerk aan en laswerk dat, naar mijn mening, mwah is. Ik moet nog onderzoeken of het loont om verder te bakken aan deze of fris te beginnen met een koets waar minder aan gelast is. Ik denk het laatste, ook is het leuker om de boel wel origineel bij elkaar te houden.
3) De kwalitatief juiste onderdelen weten te kopen. Er is gelukkig veel, zo niet alles, te koop. Alleen is de kwaliteit nogal wisselend. Waar welke delen kopen vind ik tegenwoordig ook een puzzel en niet alle kwaliteit is vooraf goed te duiden.
1 ding is in ieder geval heel zeker, ik wordt er blij van en ik heb er zin aan!
Hieronder nog een paar detailfoto’s
In dit draadje wil ik de vorderingen bijhouden, gezellig kletsen en hoop ik raad en daad te vinden bij het weer in orde te maken van deze Charleston. Want dat ik die raad goed kan gebruiken weet ik wel zeker, ik ga allemaal nieuwe dingen ontdekken en tegenkomen.
