Sinds een paar jaar las ik wel eens wat aan oude auto's met m'n oude CO2 lasapparaat. Mensen die dit ook wel eens gedaan hebben weten dat het soms toch wat moeilijker kan zijn dan dat het eruit op de plaatjes van dat tijdschrift. In tegenstelling tot proefstukjes is autplaat niet altijd zo dik als je verwacht en kost het soms veel moeite om plaatdelen zo tegen elkaar te leggen dat er geen lucht tussen zit (bij het proplassen bedoel ik).
Je moet je stroomsterkte dus maar niet al te enthousiast instellen. Om gesputter te voorkomen moet je toch wat draad laten komen... Als gevolg kun je dan wel eens langer bezig zijn met een flex in je handen dan met een lastoorts.
Hoedanook, ik wil m'n geluk eens beproeven en ook methoden waarbij je niet noodzakelijk draad moet toevoegen uitproberen. (die ik dan naast het mig-lassen gebruik) Er liggen 2 methodes voor de hand:
1. TIG/WIG, nadeel: duur. Vooral die compacte inverters spreken me wel aan. Schijnt ook redelijk wat ervaring te vereisen, maar de HF techniek heeft dat al ten dele opgelost.
2. Autogeen, nadeel: moeilijk (schijnt) en twee grote, dure flessen.
Nu heb ik wel eens van de apparaten gezien die qua principe op autogeen lijken, echter ze hebben een kast (zoals elektrische apparaten) en geen grote gasflessen. Ze schijn op waterstofperoxide te werken.
Weet iemand wat ik bedoel of heeft iemand tips?
Bullit.
Autogeen of TIG
Ik zou kiezen voor tig. Is idd niet goedkoop, maar zoals hierboven al staat aangegeven, dunne plaat gaat geweldig! Hoewel je wel moet oppassen met kromtrekken enzo, maar ja bij welke lasmethode is dat niet zo? Ook is het grote noodzaak (groter dan bij co2 lassen) dat je materiaal schoon is. Het vereist zeker wel wat oefening, maar ik zweer erbij. Bijkomend voordeel is dat je met tig ook erg goed rvs aan elkaar kan braden. Je weet maar nooit waar t handig voor kan zijn.
Groetjes, Niels
Groetjes, Niels
