Project 2cv6 van rood naar wit

[villa]

De Dyane lijkt mij een gefacelifte opvolger van de 2cv Eend.
Heeft Citroën dat ook zo bedoeld ?
Als dat zo is, is het niet helemaal gelukt heeft de geschiedenis geleerd aangezien de Dyane de Eend nooit heeft verdreven

De Dyane werd al in 1967 gefrabriceerd als ik goed ben geïnformeerd ?

[Punky]

Klopt helemaal. De Dyane had de 2cv moeten vervangen, maar dat is nooit gelukt. De vraag naar de 2cv bleef en zodoende zijn deze geleverd tot 1990.

[RobertF]

Ik vond vroeger zo'n Dyana maar niks, maar vind het nu toch wel wat hebben of dat nostalgie is, ik zou het niet weten?
In ieder geval vind ik iedereen die zelf restaureert en het erfgoed rijdend houdt een schouderklopje waard.

[villa]

Ik denk dat het idd een nostalgie-gevoel is.
Iets wat je herkent van vroeger waardoor je er fijne gevoelens bij krijgt

[mansvelste]

Hallo Rob,
Met Theo, ik heb me aangemeld omdat jij hier ook de boel onveilig maakt. Gezellig!
Gelukkig heb je mijn advies opgevolgd om door te douwen met die eend, maar een doordouwer was je al altijd. Niemand die dat beter weet dan ik.
Dat lelijke eendje wordt in jouw handen gegarandeerd een mooie prinses, de witte jurk heeft ze al aan, nu het kroontje nog (op het werk). Jij en Inneke hebben inderdaad in al die jaren een hele vijver van die lelijkerds verzorgd en gekoesterd, hoeveel zou ik er gehad hebben? Hoeveel nullen heeft dat getal ? Ik denk dat menig lid van het forum in een eend rondrijdt die ooit van mij was. Maar daar zwijgen we verder maar over "Big Brother luistert mee, haha". Dat neemt niet weg dat jij er inmiddels meer vanaf weet dan ik, denk ik. Dat heeft weer met dat doordouwen te maken.
De schitterende verhalen en avonturen die we meemaakten met eendjes, tractions, oldtimers, klassiekers, jouw shopper niet te vergeten, want dat was volgens mij je eerste project! Ze kwamen in geuren en kleuren voorbij tijdens de lange zomeravonden die we samen doorbrachten.
Eigenlijk zouden we een boek moeten schrijven "avonturen met eenden en ander gevleugelte " of zoiets.
Dit lijkt me een leuk forum
Ik blijf je volgen en kom kijken zodra ik terug ben uit Italië.
groet Theo

[RobertF]

Hi Theo, leuk dat je je hier hebt aangemeld. Je bent beslist één van de pionieren van het eerste uur met je eendenbedrijf geweest. Jouw ervaring kan hier van pas komen en jouw schrijfstijl is zeker een aanwinst voor dit forum. Ik hoop dat je ook op andere topics reageert dat zou leuk zijn. Ja, en voor degene die dit topic volgen, Theo en ik waren buren in 1970!
Mijn eerste ervaring met een eend was 1966 wereldkampioenschap voetbal en een reis met drie vrienden met een eend naar Engeland. De hit in dat jaar was Summer in the City van Lovin' Spoonfull, ik hoor die drilboor nog. Omdat de eigenaar van de eend, toen we van de boot afkwamen niet links wilde rijden werd ik gebombardeerd tot chauffeur van het gezelschap, hetgeen bij de eerste de beste rotonde al tot grote verwarring zorgde met 4 knapen en bagage opgepropt in een eend.
De tweede ervaring was met Theo die in 1970 al tot de meer ervarene eendenrijders behoorde na zijn verblijf in Parijs.
Kom maar mee zei die, en we stapte in een grijze 2CV uit de vroege periode, de teller zat links tegen de raamstijl en fungeerde tevens als ruitenwisser, nou ruitenwisser, ze gingen heen en weer daar was ook alles mee gezegd. Toen we instapten besloegen de ramen direkt alsof we in de sauna kwamen en Theo haalde meteen een doek, die tot standaard uitrusting behoorde, van de legplank om weer enig zicht op de weg te krijgen. Schakelend door de versnellingen kwamen we na enige tijd op topsnelheid en dat was niet leuk, je kon elkaar niet meer verstaan en ik deed het haast in mijn broek van angst omdat je bijna niets zag en ik op de doorgezakte stoel bijna op de vloer zat en ook nog heen en weer geschud werd door het wachelende gedrag van de voiture. Ik ging omhoog en naar beneden en van links naar rechts en dat allemaal tegelijk alsof ik in de rups op de kermis zat, daar zie je namelijk ook niks. Bij elke bocht dacht ik dat we op de zijkant van de auto zouden belandden, maar Theo kende door zijn ervaring waarschijnlijk het juiste kieppunt en bleef daar net binnen, maar voor mijn gevoel was het steeds kantje boord met het angstzweet op mijn voorhoofd stapte ik opgelucht uit. We "made it" was mijn gedachte. Deze tweede ervaring staat als een tatoeage in mijn hersens.

[RobertF]

Vandaag een origineel wit dakje opgehaald wat ik op ebay gekocht had. Wel met een niet verwarmde achterruit , maar ja ik ga straks van december tot maart toch niet rijden, ander kan ik nog altijd een electrische ruit erin zetten..

[mansvelste]

Inderdaad Rob, leuk samengevat.
Een auto was het eigenlijk nooit. Vooral die 1ste wasbord-eenden. Dat beschrijf je goed. Bij plotselinge rukwinden leek het of je overstag ging, je moest dan alle zeilen bij zetten om niet van de weg te raken. We hebben dat later ietwat verbeterd door er dubbele veerpotten onder te bouwen. Lekker ontspannen kruisen, met een arm losjes uit het raampje zat er met een beetje wind niet in . Het was zaak beide handen stevig aan ’t stuur te houden.
Als student ging ik In de zomervakanties vaak met m’n vriend Henk naar Parijs om kitsch te schilderen op Place du Tertre en te verpatsen aan Amerikanen. Het bijrijdersstoeltje en de achterbank hadden we eruit gehaald, naast de chauffeur lag een matras. Om beurten achter het stuur, om beurten op de matras en maar kilometers maken. Op de parkeerplaatsen zochten we dan naar een mastodont van een vrachtwagen , liefst een Berlier, want die gingen hard en vroegen aan de chauffeur in een van de talrijke routiers van die tijd, of hij als hij weer vertrok dan langzaam wilde optrekken zodat we in zijn slipstream konden meesurfen. Boven de 100 km kreeg de eend dan een bochel, hij groeide aanzienlijk in hoogte, je zou er in kunnen staan. Door de ongewone snelheid stond het linnen dakje zo bol dat passanten erop wezen zo van “kijk die gebochelde eend eens gaan.” We waren dan veel eerder in Parijs dan als we met onze eigen gebrekkige, aftandse paardenkrachten de tegenwind probeerden te trotseren want deux cheveaux zijn er wel twintig te weinig. Veel te weinig hoeven aan ’t asfalt.
Groeten van je maatje in oud roest
Theo

[mansvelste]

Oeps! cheveaux verkeerd geschreven. Chevaux

slordig

Theo

[dimi_v]

Inderdaad Rob, leuk samengevat.
(...)
Groeten van je maatje in oud roest
Theo

Practige memoires!

(heb even een stukje ingekort, vind zinloos quoten zo 2012 )

[RobertF]

Voor degene die dit topic volgen en van autoverhalen houden, ik heb een column geplaatst in de rubriek overige/prietpraat

[IVARIO]

Leuk, kom maar op met die anekdotes

[RobertF]

Ik ben zover dat ik de schutbord isolatie aan de binnenzijde er in kan maken. Ik vind de originele isolatie nou niet geweldig en ook nog eens tamelijk duur.
Heeft iemand dit anders opgelost? graag suggesties

[mansvelste]

Mooi Rob, het schiet op.
Wij plakten er vaker vloerisolatieplaten voor auto's op (een soort hard rubber, zeer stug) waarmee de vloer van klassiekers nu nog steeds wordt beplakt tegen rolgeluiden enz.(in mijn rode 58er Ponton, die rode coupé zou je het spul kunnen bekijken). Daar overheen plakten we dunne strakke vloerbedekking, geknipt uit van die vloerbedekkingstegels (in alle kleuren te krijgen) die je op studentenkamers ziet. Spotgoedkoop!

Aangezien ik je topic hier niet te zeer wil belasten met lappen tekst, ga ik af en toe wat posten in een ander Topic, tenminste als de leden hier het leuk vinden. Als je je halve leven je met eend-adepten hebt "afgeplaagd" dan kom je nogal wat bijzondere figuren tegen. Als ze hun verhalen vertelden hing ik aan hun lippen en schreef ze meteen op. Het programma "De Stoel" dat ken je nog wel, herbergde vergelijkbare tot de verbeelding sprekende, zonderlinge mensen. Fantastische originele wezens. Waarom die altijd in een eend rond hangen is me nooit duidelijk geworden
groet Theo

[RobertF]

De pedalerie ook maar een likje verf gegeven met een nieuwe hrc
Deze tellerstand vind ik wel passen bij een volledig gerestaureerde auto.