De fusées, een aantal mythen en een probleem.

[André Post]

Als de pen er gemakkelijk ingaat kan je op zoek naar een andere draagarm.
De pen moet vast zitten daar in.

[theoenmarion]

In de oude zat hij wel degelijk klem! En trouwens de pennen zitten toch klem in de bussen, of heb ik het mis?

[André Post]

De bussen draait de pen in, de draagarm houdt de pen vast.

[achtpeter]

Heb dat ook ooit gehad. Leek helemaal niet zo erg, de speling was acceptabel. Maar dat was na een klein jaar wel anders. En toen ik daarna de fusee demonteerde, kon ik de pen laten rammelen in de draagarm. Leek me griezelig, dus uiteindelijk maar de draagarm vervangen...

[spank]

Een zilversmid vertelde dat hij reepjes zilver altijd eerst heet stookt omdat het dan "zacht" wordt en minder snel breekt (atoomstructuur is veranderd) en waardoor bewerking makkelijker wordt. Om het materiaal weer hard en buigvast te maken wordt het in speciale vloeistof afgekoeld (smerig goedje). Hierdoor wordt het materiaal weer "hard".
Ik kan me voorstellen dat het bij ijzer ook zo kan werken. Heet stoken en niet op de juiste wijze afkoelen maakt het materiaal zachter waardoor slijtage sneller gaat?

Staal kun je zonder probleem warm maken tot zo'n 600 gr. C Bij deze temperatuur begint het metaal rood te kleuren. Als je het daarna maar gewoon laat afkoelen, dus niet geforceerd koelen. Als je metaal heet maakt en dan plotseling koelt (onderdompelen in water of olie, afhankelijk van de toepassing) hard je het metaal. Het metaal wordt dan bros en kan sneller breken. Vooral gietijzer e.d. is hier gevoelig voor, gooi maar eens een mooie gietijzeren pan zo van het vuur in het (relatief) koude afwaswater.

Geharde onderdelen zoals de kogel van het stuurarmpje of lagers mag je niet heet maken als je ze opnieuw wil gebruiken. Door het verhitten veranderen de materiaaleigenschappen te veel. Plotseling koelen = bros = kans op breuk(jes), langzaam koelen = zacht / taai = slijtage.

Metaal warm maken tot 100 graden kan geen enkel kwaad. Metaaltechnisch is 100 graden absoluut niet warm, je zou het zelfs koud kunnen noemen (maar je brandt er wel je vingers aan!

Als ik dit zo lees, dan lijkt het mij niet verstandig om het dopje bovenin het fuseehuis te solderen. Want volgens mij is de fuseepen van gehard staal gemaakt.

Verder lees ik regelmatig dat het dopje plat geslagen moet worden vóór borging. Dit heb ik getest met de originele dop van Citroën in een oud fuseehuis. Ik weet niet hoe anderen dit doen, maar het lukt mij niet om de dop platter te slaan. Misschien komt dit omdat de originele dop veel dikker is dan de imitatie. Overigens zie ik dat de binnenrand van het fuseehuis (daar waar de rand van de dop op rust) door het meppen met de hamer is beschadigd (afgeschuind).

Heeft iemand een test gedaan met 2k lijm (o.i.d.)? Zo ja, helpt dit tegen het weglopen van het vet via de dop?

[marcopr]

om de dop goed te laten afdichten is het belangrijk om van tevoren de rand op de zuiveren met een rond slijpsteentje op een dremel. Alle bramen weghalen. dan de dop erin leggen en met hamer op een drevel slaan, de rand blijft op deze manier mooi heel en de dop sluit rondom goed af. tenslotte op drie plekken de rand van het fuseehuis intikken om de dop te borgen. Dit met een puntdrevel. de dop zit dan goed vast.
ps voordat ik begin smeer ik in de rand een dun laagje carrosseriekit. dan de dop erin slaan. een dag wachten tot de kit droog is en dan vet in de fusee spuiten via de vetnippel. Op deze maniier heb je nooit vetlekkage.